zdezawuować

  • książk.  umyślnie spowodować obniżenie wartości albo statusu kogoś lub czegoś
  • [zdezawu-ować]

  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Ocena i wartościowanie

    wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

    • zdezawuować wypowiedź
    • zdezawuować w czyichś oczach
    • całkowicie, publicznie zdezawuować
    • chcieć, próbować zdezawuować
  • Niedowiarków jest zapewne więcej w takich krajach jak Chiny czy Kuba, gdzie oficjalna propaganda bądź zignorowała, bądź zdezawuowała amerykańskie roszczenia do księżycowego pierwszeństwa.

    źródło: NKJP: Krzysztof Szymborski: Lunatycy, Polityka, 2002-12-21

    Ogromna część złych nastrojów społecznych w Polsce wynika z negatywnej kampanii, jaka była dotychczas prowadzona. Każdy następny rząd starał się zdezawuować osiągnięcia poprzedników [...].

    źródło: NKJP: Dorota Pilot: Reklama szyta na miarę, Gazeta Wyborcza, 1993-07-12

    Ty rozpocząłeś od zdezawuowania przedmówców (niefachowcy, gorzej: domorośli fachowcy) oraz od delikatnej groźby (ponieślibyście odpowiedzialność), po czym przeszedłeś do zdecydowanego stwierdzenia: „Błysk szkodzi każdemu” - ale gdzie dowody?

    źródło: NKJP: Internet

  • część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. zdezawuuję
    zdezawuujemy
    2 os. zdezawuujesz
    zdezawuujecie
    3 os. zdezawuuje
    zdezawuują

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. zdezawuowałem
    +(e)m zdezawuował
    zdezawuowałam
    +(e)m zdezawuowała
    zdezawuowałom
    +(e)m zdezawuowało
    zdezawuowaliśmy
    +(e)śmy zdezawuowali
    zdezawuowałyśmy
    +(e)śmy zdezawuowały
    2 os. zdezawuowałeś
    +(e)ś zdezawuował
    zdezawuowałaś
    +(e)ś zdezawuowała
    zdezawuowałoś
    +(e)ś zdezawuowało
    zdezawuowaliście
    +(e)ście zdezawuowali
    zdezawuowałyście
    +(e)ście zdezawuowały
    3 os. zdezawuował
    zdezawuowała
    zdezawuowało
    zdezawuowali
    zdezawuowały

    bezosobnik: zdezawuowano

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. zdezawuujmy
    2 os. zdezawuuj
    zdezawuujcie

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. zdezawuowałbym
    bym zdezawuował
    zdezawuowałabym
    bym zdezawuowała
    zdezawuowałobym
    bym zdezawuowało
    zdezawuowalibyśmy
    byśmy zdezawuowali
    zdezawuowałybyśmy
    byśmy zdezawuowały
    2 os. zdezawuowałbyś
    byś zdezawuował
    zdezawuowałabyś
    byś zdezawuowała
    zdezawuowałobyś
    byś zdezawuowało
    zdezawuowalibyście
    byście zdezawuowali
    zdezawuowałybyście
    byście zdezawuowały
    3 os. zdezawuowałby
    by zdezawuował
    zdezawuowałaby
    by zdezawuowała
    zdezawuowałoby
    by zdezawuowało
    zdezawuowaliby
    by zdezawuowali
    zdezawuowałyby
    by zdezawuowały

    bezosobnik: zdezawuowano by

    bezokolicznik: zdezawuować

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: zdezawuowawszy

    gerundium: zdezawuowanie

    imiesłów przymiotnikowy bierny: zdezawuowany

    odpowiednik aspektowy: dezawuować

  • bez ograniczeń + zdezawuować +
    KOGO/CO
CHRONOLOGIZACJA:
1851, Gazeta Lwowska, nr 70, polona.pl
Data ostatniej modyfikacji: 20.04.2021