-
5.
pot. pejorat. stary, zużyty bądź nie w pełni funkcjonalny sprzęt lub pojazd -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
słownictwo oceniające -
- stare; popsute, zepsute; rozklekotane, zdezelowane pudło
-
[...] pociąg przemieszczał się w tempie niemal ujemnym [...]. Wreszcie, pod sam wieczór to stare pudło wężykiem zatoczyło się na stację w Mantui. Uważając, aby nie urwać zardzewiałych drzwi, wysiadłem i udałem się na poszukiwanie młodzieżowego hostelu [...].
źródło: NKJP: Jarosław Krawczyk: Ustąp, melankolija, Gazeta Wyborcza, 1997-04-25
– Pralka wysiadła – powiedziała krótko babcia, która nie była w najlepszym humorze. – Przeklęte stare pudło, to już trzeci raz w tym roku.
źródło: NKJP: Małgorzata Musierowicz: Dziecko piątku, 1993
Gdy w nocy [...] zgasło radio, pomyślał, że stare pudło w końcu wysiadło. Następnego dnia wiedział już, że akurat z radiem jest wszystko w porządku […].
źródło: NKJP: Anna Bikont, Joanna Szczęsna: Stal się leje, moc truchleje (2), Gazeta Wyborcza, 1999-01-09
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: n2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. pudło
pudła
D. pudła
pudeł
C. pudłu
pudłom
B. pudło
pudła
N. pudłem
pudłami
Ms. pudle
pudłach
W. pudło
pudła
-
śr.-d.-niem. pudel 'puszka, torba'