ludyczny

Odpusty miały dwie części: kościelną i ludyczną. Najpierw nabożeństwo, później świat jarmarków, rzędy kramów wyładowanych towarem i prymitywne rozrywki: karuzele, strzelnica z fantami, siłomierze, loteryjki, gra w trzy karty, ekrany ulicznych fotografów.

źródło: NKJP: Aleksander Jackowski: Polska sztuka ludowa, 1974

Życie, także muzyczne, było po prostu gdzie indziej, zaś dawnej formuły ludycznej z kiwaniem się publiki w takt skocznych kawałków nie dało się odtworzyć w sytuacji kryzysu i dojmującej apatii.

źródło: NKJP: Mirosław Pęczak: Zakończenia się nie przewiduje, Polityka nr 2403, 2003-05-31

Ulica Długa była dla mnie dzisiaj zbyt jasno oświetlona, zbyt gwarna. Postanowiłem więc jak najszybciej zbiec z tego ludycznego traktu w zaułki senne, bezpieczne pomroką. Zatrzymałem się dopiero przy bazylice.

źródło: NKJP: Maciej Dęboróg-Bylczyński: Kolej na los, 2009

Atmosfera w „Astorii” była urocza, dosyć ludyczna. Dorośli prowadzili długie rozmowy. Powodzeniem cieszyły się gry towarzyskie, do których byłem dopuszczany.

źródło: NKJP: Andrzej Krzywicki: Diabelski młyn, 2005