-
1.
diabeł (zły duch) przedstawiany jako kobieta -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Religia – kościół
wyznania: zasady i prawdy wiary
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
wierzenia i przesądy -
Mówią, że diabeł kluczy, ale ten zaprowadził mnie prosto do osady. I niczego w zamian nie zażądał. Tubylcy utrzymywali, że to była diablica, której się spodobałem.
źródło: NKJP: Jerzy Krzysztoń: Wielbłąd na stepie, 1978
Wystarczy zresztą spojrzeć na tę twoją Polinę... Mówię ci, że to diablica... - Głupi jesteś - odrzekłem zaperzony. - Diabłów i czarownic nie ma. Ojciec mówi, że to żerowanie na ludzkiej ciemnocie...
źródło: NKJP: Jan Brzechwa: Gdy owoc dojrzewa, 1958
Podczas tej ceremonii, a zwłaszcza w jej wigilię, obawiano się złych duchów, toteż kobiety zobowiązane były do całonocnego czuwania przy położnicy i dziecku. Dla obrony przed demonami, z diablicą Lilith na czele, wkładano pod poduszkę matki nóż rzezaka.
źródło: NKJP: Andrzej Chwalba (red.): Obyczaje w Polsce: od średniowiecza do czasów współczesnych, 2004
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. diablica
diablice
D. diablicy
diablic
C. diablicy
diablicom
B. diablicę
diablice
N. diablicą
diablicami
Ms. diablicy
diablicach
W. diablico
diablice
-