-
2.
teren dziki, niezagospodarowany, na którym brak oznak ludzkiego życia -
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Najbliższe środowisko życia człowieka
dom/inne miejsca zamieszkania i ich otoczenie -
Wtedy w Warszawie od Ogrodu Saskiego do Żoliborza była pustynia.
źródło: NKJP: Miron Białoszewski: Pamiętnik z Powstania Warszawskiego, 1984
Tereny w pobliżu linii rozdzielających armie walczące - ufortyfikowane, odrutowane, pokryte szeroką siecią okopów i schronów - przedstawiały obraz całkowitej pustyni, bez domów, upraw rolnych i ludzi.
źródło: NKJP: Feliks Jabłkowski: Dom Towarowy Bracia Jabłkowscy: romans ekonomiczny, 2005
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. pustynia
pustynie
D. pustyni
pustyń
C. pustyni
pustyniom
B. pustynię
pustynie
N. pustynią
pustyniami
Ms. pustyni
pustyniach
W. pustynio
pustynie
-
psł. *pustyńi 'pusty, niezamieszkały teren, pustka, pustkowie'