bilokacja
-
niewytłumaczalne naukowo zjawisko przebywania jednej osoby w dwóch miejscach równocześnie, w mistyce chrześcijańskiej uważane za dar o charakterze nadprzyrodzonym
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
wierzenia i przesądy
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Religia – kościół
wyznania: zasady i prawdy wiary -
- dar, zdolność bilokacji
-
O. Pio słynął z niezwykłych cudów jak dar bilokacji (widziano go np. jednocześnie we włoskim klasztorze i w Argentynie).
źródło: NKJP: Karolina Elbanowska: LEGIONOWO. Relikwie ojca Pio, Mazowieckie To i Owo, 2005-01-10
Zdolności Ossowieckiego miały rozwijać się stopniowo: w wieku 14 lat zauważał u siebie telepatyczne odbieranie myśli, na studiach ujawniły się zdolności jasnowidzenia i telekinezy, zaś w wieku 35 lat pozostało jedynie jasnowidzenie i bilokacja.
źródło: NKJP: Internet
Osoby, które doświadczają bilokacji są w pełni świadome swojego przebywania w dwóch miejscach.
źródło: NKJP: Internet
- Nie kłamałam, opowiadając o „Amigo”! - Nie? W takim razie jak wytłumaczysz to, że byłaś jednocześnie w dwóch miejscach? Bilokacja czy co?
źródło: NKJP: Dariusz Rekosz: Czarny Maciek i wenecki starodruk, 2010
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. bilokacja
bilokacje
D. bilokacji
bilokacji
neut bilokacyj
char C. bilokacji
bilokacjom
B. bilokację
bilokacje
N. bilokacją
bilokacjami
Ms. bilokacji
bilokacjach
W. bilokacjo
bilokacje
Inne uwagi
Zwykle lp
-
łac. bi- 'w złożeniach: dwa; trwający dwa; występujący (ukazujący się) co dwa; na dwie części; dwa razy; dwu-; podwójnie; obustronnie' + łac. locātio ' umieszczenie, rozmieszczenie'
Od: lokacja