Poeci używali wzniosłych epitetów, pisząc o naszym królu: „Mars koronowany”, „Zbożny Herkules”, „Jan Niezwyciężony” itd.
źródło: NKJP: Marek Borucki: Polacy w Rzymie: od czasów Mieszka I do Jana Pawła II, 1995
Metafora, epitet, hiperbola, paralelizm, powtórzenie, apostrofa to środki, o których można powiedzieć, że w przypadku reklamy są jej cechami morfologicznymi.
źródło: NKJP: Ewa Szczęsna: Poetyka reklamy, 2001
Atmosferę zbliżającego się nieszczęścia uwydatniają epitety kojarzące się ze śmiercią: posępny, martwy, skościały, mroźny i biały oraz motywy leksykalne z kręgu cmentarnego: grób, trumna, całun, kir.
źródło: NKJP: Grzegorz Gazda, Agnieszka Izdebska, Jarosław Płuciennik (red.): Gotycyzm i groza w kulturze, 2003