poplątać - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

spowodować w czymś nieporządek

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

	Któż tak poplątał zamierzenia moje? źródło: NKJP: Zofia Kossak: Przymierze, 1952
	Łatwą do przewidzenia przyszłość Joségo poplątało spotkanie z Ingrid. źródło: NKJP: Manuela Gretkowska: Namiętnik, 1997
	- Nie pada, mówisz?! - wykrzyknęła podsuwając płaszcz pod nos Owczarza. - A to, to niby co jest? - Jest to płaszcz nieprzemakalny - odparł Owczarz, a w jego oczach, tych oczach, których spojrzenie poplątało myśli Pana MikroK, zatańczył swawolny chochlik. źródło: NKJP: Marta Tomaszewska: Wielkolud z Jaskini Piratów albo Tajemnica czwartej ściany, 2001
	Czarownica z Mossaki cały dzień siedzi na dolnym pokładzie i mamrocze do siebie. Może jest pomylona, a może poplątała jej w głowie któraś z sekt. źródło: NKJP: Olga Stanisławska: Rzeka, jak wielki wąż, Gazeta Wyborcza, 1996-09-20

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	poplączę kwestion. poplątam	poplączemy kwestion. poplątamy
2 os.	poplączesz kwestion. poplątasz	poplączecie kwestion. poplątacie
3 os.	poplącze kwestion. popląta	poplączą kwestion. poplątają

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	poplątałem +(e)m poplątał	poplątałam +(e)m poplątała	poplątałom +(e)m poplątało	poplątaliśmy +(e)śmy poplątali	poplątałyśmy +(e)śmy poplątały
2 os.	poplątałeś +(e)ś poplątał	poplątałaś +(e)ś poplątała	poplątałoś +(e)ś poplątało	poplątaliście +(e)ście poplątali	poplątałyście +(e)ście poplątały
3 os.	poplątał	poplątała	poplątało	poplątali	poplątały

bezosobnik: poplątano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		poplączmy kwestion. poplątajmy
2 os.	poplącz kwestion. poplątaj	poplączcie kwestion. poplątajcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	poplątałbym bym poplątał	poplątałabym bym poplątała	poplątałobym bym poplątało	poplątalibyśmy byśmy poplątali	poplątałybyśmy byśmy poplątały
2 os.	poplątałbyś byś poplątał	poplątałabyś byś poplątała	poplątałobyś byś poplątało	poplątalibyście byście poplątali	poplątałybyście byście poplątały
3 os.	poplątałby by poplątał	poplątałaby by poplątała	poplątałoby by poplątało	poplątaliby by poplątali	poplątałyby by poplątały

bezosobnik: poplątano by

bezokolicznik: poplątać

imiesłów przysłówkowy uprzedni: poplątawszy

gerundium: poplątanie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: poplątany

odpowiednik aspektowy: plątać

+

poplątać

+

CO

Zob. plątać