orbita - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

tor, po którym porusza się wokół jakiegoś ciała niebieskiego inne ciało niebieskie lub wysłany w kosmos obiekt

CZŁOWIEK I PRZYRODA

Niebo i wszechświat

gwiazdy i planety

hiperonimy:

tor

eliptyczna, kołowa, wydłużona, zamknięta; niska, wysoka; stacjonarna, ziemska orbita; orbita księżycowa, okołoksiężycowa, okołosłoneczna, okołoziemska, wokółksiężycowa, wokółziemska; geostacjonarna
orbita Marsa, Neptuna, Ziemi...; komety, planety, satelity
orbita wokół planety
orbita o jakimś promieniu
parametry, płaszczyzna orbity
lot, podróż, wejście, wprowadzenie czegoś na orbitę
miejsce, ruch na orbicie
zmieniać orbitę; obliczenie orbity
polecieć, wejść/wchodzić; wynieść coś na orbitę
krążyć, latać, pozostawać; umieścić coś na orbicie; krążyć, poruszać się po orbicie

	Zgodnie z obliczeniami agencji turystycznych, około 250 mln ludzi może i chce polecieć na orbitę i na własne oczy obejrzeć z góry całą planetę. źródło: NKJP: Aleksander Wierzejski: Pokój z widokiem na Ziemię, Magazyn nr 8 dodatek do Gazety Wyborczej, 1997-02-21
	W 1998 r. nie powiódł się manewr wprowadzenia sondy NEAR na orbitę wokół planetoidy Eros. źródło: NKJP: Drogie oszczędności, Dziennik Polski, 1999-12-08
	[...] pierścień wokół Saturna musi się składać z niewielkich fragmentów, krążących wokół planety po niezależnych orbitach. źródło: NKJP: Jarosław Włodarczyk: Wędrówki niebieskie czyli Wszechświat nie tylko dla poetów, 1999
	[...] Johannes Kepler poprawił dzieło Kopernika, zastępując kołowe orbity, po jakich krążą planety, eliptycznymi. źródło: NKJP: Edwin Bendyk: Zatruta studnia. Rzecz o władzy i wolności, 2002
	[...] dwusilnikowy Orzeł miał sięgnąć nowoczesną rakietą ASAT do krążącego na okołoziemskiej orbicie, nie funkcjonującego już od pięciu lat i zaśmiecającego kosmos, amerykańskiego satelity rozpoznawczego. źródło: NKJP: Jerzy Gotowała: Najkrócej żyją motyle: lotnictwo rozpoznawcze wciąż niezbędne, 1996

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: ż

łac.