kodycyl
-
praw. dokument związany z rozporządzeniem majątkiem na wypadek śmierci, mający w różnych systemach prawnych i w różnych epokach odmienną funkcję, np. dodatku do testamentu albo jego modyfikacji, a nawet mogący występować zamiast testamentu
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Prawo i łamanie prawa
regulacje prawne
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Finanse
własność -
- odręczny kodycyl
-
Mieliśmy przychodne służące, ale okradały nas, pisał Waldorff w kodycylu do testamentu.
źródło: NKJP: Mariusz Urbanek: Miecio od Waldorffa, Polityka, 2008-10-25
Chociaż więc kodycyle pozostały czynnością nieformalną, jak sama nazwa wskazuje, musiały być pisemne.[...] Kodycyle spełniały tę samą co testament funkcję środka dysponowania majątkiem mortis causa.
źródło: NKJP:Wojciech Dajczak; Tomasz Giaro; Franciszek Longchamps de Berier, Prawo rzymskie U podstaw prawa prywatnego, 2009
W kodycylu do testamentu kolektora papieskiego w Polsce, Arnalda z Caussinh, znajdujemy informację, że polecił on przed śmiercią wypłacić Amboldowi 30 grzywien za to, że ten prowadził szkołę katedralną.
źródło: NKJP: Stanisław Szczur: Papież Urban V i powstanie uniwersytetu w Krakowie w 1364 r., 1999
Cnotliwe panny benedyktynki przemyskie były beneficjentkami, spadkobierczyniami wielu zapisów, testamentowych kodycylów , nadań, dóbr wyposażających ich dom.
źródło: NKJP: Zygmunt Haupt: Baskijski diabeł, 2007
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. kodycyl
kodycyle
D. kodycylu
kodycyli
rzadziej kodycylów
C. kodycylowi
kodycylom
B. kodycyl
kodycyle
N. kodycylem
kodycylami
Ms. kodycylu
kodycylach
W. kodycylu
kodycyle
-
fr. codicill
niem. Kodizill
z łac. codicilus