koherencja
-
książk. spójność, brak sprzeczności i współzależność elementów jakiejś całości
-
Wyraz występuje jako termin specjalistyczny w wielu dziedzinach nauki i techniki, jego znaczenia należy szukać w publikacjach specjalistycznych z danej dziedziny
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność intelektualna człowieka
wytwory działań intelektualnych człowieka -
Prawda wypowiedzi może być zagwarantowana jedynie przez koherencję z innymi wypowiedziami (zdaniami).
źródło: NKJP: Piotr Dehnel: Dekonstrukcja – rozumienie – interpretacja Studia z filozofii współczesnej i nie tylko, 2006
Jeszcze udzielimy odpowiedzi, być może nie ma koherencji między tymi dwoma zapisami, ale tutaj niczego nie zmieniamy w stosunku do obecnej sytuacji.
źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 22.06.2001
Trzeba cały czas kwestionować i pytać, szukać znaczeń sensu, koherencji własnych przekonań, być otwartym, czujnym, wrażliwym, krytykować.
źródło: NKJP: Artur Cieślar: Kobieta metafizyczna, 2005
Kryteria sprawdzalności i logicznej koherencji, stosowane powszechnie przez badaczy, są prawomocne jedynie w ramach „naukowej perspektywy” .
źródło: NKJP: Andrzej Łodyński: Wojny naukowe, Gazeta Wyborcza, 1998-05-22
Podkreśla się tu znaczenie możliwych do zaobserwowania całkowicie nierealistycznych celów, niespójnych motywacji oraz braku koherencji między działaniami na poziomie taktycznym a głoszonymi celami strategicznymi.
źródło: NKJP: Bartosz Bolechów: Terroryzm aktorzy statyści widownie, 2010
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. koherencja
koherencje
D. koherencji
koherencji
neut koherencyj
char C. koherencji
koherencjom
B. koherencję
koherencje
N. koherencją
koherencjami
Ms. koherencji
koherencjach
W. koherencjo
koherencje
Inne uwagi
Zwykle lm
-
+ koherencja + (z CZYM)+ koherencja + (między CZYM a CZYM)+ koherencja + (CZEGO)