esteta
-
książk. osoba wrażliwa na piękno, która jest jego znawcą
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność intelektualna człowieka
filozofia
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
prawdy i wartości życiowe -
- wielki, wybredny esteta
- esteta i koneser; esteci i moraliści
-
Może jestem nadmiernym estetą i dlatego panuje u mnie zwykle wzorowy porządek, ale nie ja jeden, przekraczając próg tej meliny, dostawałem mdłości.
źródło: NKJP: Mirosław Sokołowski: Gady, 2007
Kochają książki, są estetami, lubią dysputy filozoficzne.
źródło: NKJP: Halina Cenarska: Cyfry, liczby i nasze szczęście, Super Express, 1998
Jeszcze inaczej widziany jest blok oczami estetów. Symetryczne linie, powtarzalność form, jakiś wewnętrzny spokój i harmonię - to waśnie widzi w blokach francuski malarz Yves Bélorgey.
źródło: NKJP: Cezary Polak: Oswoić niechciane dziedzictwo, Ozon, nr 20, 2005
Oglądanie skał przez cieniutką warstewkę lodowego szkliwa jest fascynujące dla wrażliwego na nietuzinkowe piękno estety, ale zalodzona perć jest wyjątkowo niebezpieczna dla nieostrożnej stopy.
źródło: NKJP: Michał Jagiełło: Wołanie w górach: wypadki i akcje ratunkowe w Tatrach, 1979
Górą chodziło się po wale, a dołem szemrał strumyczek gnojówki z obory do basenu. Nie było jej widać, bo przysypana była słomą. Ojciec kazał ją tak przysypywać, bo był estetą.
źródło: NKJP: Jeremi Przybora: Przymknięte oko opaczności, 1994
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. esteta
esteci
ndepr estety
depr D. estety
estetów
C. estecie
estetom
B. estetę
estetów
N. estetą
estetami
Ms. estecie
estetach
W. esteto
esteci
ndepr estety
depr -