-
2.
w dawnej Polsce: osoba mająca w dworskich stajniach nadzór nad służbą oraz końmi -
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat zwierząt
hodowla i opieka nad zwierzętami; człowiek wobec zwierząt
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Tradycja
świat dawnych epok i wydarzenia historyczne -
[...] w skład dworu wchodzili w XVI i XVII w. dworzanie honorowi i płatni: gwardia przyboczna, posłańcy oraz oficjaliści [...]; służba: muzycy [...], kucharze, masztalerze, stajenni, pokojowi.
źródło: NKJP: Urszula Augustyniak: Historia Polski 1572-1795, 2008
Ojciec jego był masztalerzem, a potem dozorcą u Krasińskich.
źródło: NKJP: Lechosław Herz: Wardęga. Opowieści z pobocza drogi, 2010
Budynek [...] ma dość osobliwy wygląd, gdyż niegdyś mieściły się w nim stajnie dla rasowych koni [...], a na piętrze pomieszczenia dla stajennych i masztalerzy.
źródło: NKJP: Jerzy Krzysztoń: Obłęd, 1980
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. masztalerz
masztalerze
ndepr masztalerze
depr D. masztalerza
masztalerzy
C. masztalerzowi
masztalerzom
B. masztalerza
masztalerzów
masztalerzy
N. masztalerzem
masztalerzami
Ms. masztalerzu
masztalerzach
W. masztalerzu
masztalerze
ndepr masztalerze
depr -
śr.-w.-niem. marstallaere