bezczelnie

  • w sposób świadczący o tym, że ktoś jest pewny siebie do tego stopnia, że robiąc coś, nie liczy się z nikim i niczym
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Usposobienie człowieka

    cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności

  • synonimy:  arogancko
    zuchwale
    hiperonimy:  śmiało I
    • bezczelnie i bezkarnie, głośno i bezczelnie
    • bezczelnie kłamać, mówić, odpowiadać, przerywać, rzec, twierdzić; gapić się, patrzeć, uśmiechać się, zachowywać się; kraść, ukraść coś; domagać się czegoś; oszukany
    • wyjątkowo bezczelnie
  • Właściciel statku bezczelnie [...] twierdził, że ładunek zrabowany został przez... piratów, choć w rzeczywistości sprzedany został w libańskim porcie Sajda.

    źródło: NKJP: Henryk Mąka: Piraci znów atakują, 1995

    [...] w ostatnim okresie Beria zachowuje się bezczelnie wobec innych członków Biura Politycznego, szpieguje ich, podsłuchuje rozmowy telefoniczne, szpicluje [...].

    źródło: NKJP: Ryszard Kapuściński: Kreml: czarodziejska góra, Gazeta Wyborcza, 1992-11-28/1992-11-29

    Płakała, śmiała się, podpowiadała im, co mają robić, karciła, wchodziła im w słowo bezczelnie, czasem obelżywie, z rzadka tylko uprzejmie.

    źródło: NKJP: Krystyna Kofta: Złodziejka pamięci, 1998

    Bojówki niemieckie napadały coraz bezczelniej na ludność czeską, rozbrajały posterunki policji [...].

    źródło: NKJP: Franciszek Ryszka: Noc i mgła: Niemcy w okresie hitlerowskim, 1997

  • część mowy: przysłówek

    stopień równy bezczelnie
    stopień wyższy bezczelniej
  • Zob. bezczelny

CHRONOLOGIZACJA:
SL
SWil
SJPWar
SJPDor
SJPSz
SJPDun
ISJP
PSWP
USJP
Data ostatniej modyfikacji: 03.02.2014