ucieleśnić się

  • książk.  przybrać realną, istniejącą fizycznie postać
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Ocena i wartościowanie

    wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

  • synonimy:  uzmysłowić się
    • zło ucieleśniło się
    • móc się ucieleśnić
  • Omdlenie [...] zaświadcza o ostatecznym współodczuwaniu i ogarnia Matkę na znak, że najpełniej ucieleśniły się w Niej słowa św. Pawła: „z Chrystusem zostałem przybity do krzyża” (Ga 2, 19).

    źródło: Paweł Stępień: Z literatury religijnej polskiego średniowiecza. Studia o czterech tekstach, 2003 (academia.edu)

    Dzieje produkcji małego samochodu osobowego w Polsce, na użytek ludu, są dosyć bogate. Obfitują w liczne dramatyczne chwile, a do najbardziej dramatycznych należały te, w których całkiem udane rodzime konstrukcje nie mogły ucieleśnić się w seryjnej produkcji.

    źródło: NKJP: Gad, kurołapka i panda, Dziennik Polski, 2003-09-26

    [...] zło naturalne ucieleśniło się na długo przed człowiekiem i jego występkiem; jest ono tedy bardziej pierwotne i - chciałoby się rzec - bardziej fundamentalne.

    źródło: NKJP: Adam Sikora: Między wiecznością i czasem, 2006

    Przez jakiś szczególny zbieg przypadków świat kolorowej Utopii mógł się ucieleśnić.

    źródło: NKJP: Józef Tischner: Świat ludzkiej nadziei. Wybór szkiców filozoficznych 1966-1975, 1975

  • część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. ucieleśnię się
    ucieleśnimy się
    2 os. ucieleśnisz się
    ucieleśnicie się
    3 os. ucieleśni się
    ucieleśnią się

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. ucieleśniłem się
    +(e)m się ucieleśnił
    ucieleśniłam się
    +(e)m się ucieleśniła
    ucieleśniłom się
    +(e)m się ucieleśniło
    ucieleśniliśmy się
    +(e)śmy się ucieleśnili
    ucieleśniłyśmy się
    +(e)śmy się ucieleśniły
    2 os. ucieleśniłeś się
    +(e)ś się ucieleśnił
    ucieleśniłaś się
    +(e)ś się ucieleśniła
    ucieleśniłoś się
    +(e)ś się ucieleśniło
    ucieleśniliście się
    +(e)ście się ucieleśnili
    ucieleśniłyście się
    +(e)ście się ucieleśniły
    3 os. ucieleśnił się
    ucieleśniła się
    ucieleśniło się
    ucieleśnili się
    ucieleśniły się

    bezosobnik: ucieleśniono się

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. ucieleśnijmy się
    2 os. ucieleśnij się
    ucieleśnijcie się

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. ucieleśniłbym się
    bym się ucieleśnił
    ucieleśniłabym się
    bym się ucieleśniła
    ucieleśniłobym się
    bym się ucieleśniło
    ucieleśnilibyśmy się
    byśmy się ucieleśnili
    ucieleśniłybyśmy się
    byśmy się ucieleśniły
    2 os. ucieleśniłbyś się
    byś się ucieleśnił
    ucieleśniłabyś się
    byś się ucieleśniła
    ucieleśniłobyś się
    byś się ucieleśniło
    ucieleśnilibyście się
    byście się ucieleśnili
    ucieleśniłybyście się
    byście się ucieleśniły
    3 os. ucieleśniłby się
    by się ucieleśnił
    ucieleśniłaby się
    by się ucieleśniła
    ucieleśniłoby się
    by się ucieleśniło
    ucieleśniliby się
    by się ucieleśnili
    ucieleśniłyby się
    by się ucieleśniły

    bezosobnik: ucieleśniono by się

    bezokolicznik: ucieleśnić się

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: ucieleśniwszy się

    gerundium: ucieleśnienie się

    odpowiednik aspektowy: ucieleśniać się

  • bez ograniczeń + ucieleśnić się +
    (w KIM/CZYM)
  • Zob. ciało 1

CHRONOLOGIZACJA:
1835, F. Łubkowski, Nowy słownik rossyjsko-polski, t. 1, polona.pl
Data ostatniej modyfikacji: 10.03.2021