inkorporować - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

książk. dołączać coś do jakiejś całości

[iŋkorporować] lub [inkorporować]

ATEMATYCZNY

	Więc - jak widać - król Kazimierz nie traktował Rusi Halickiej po prostu jako Polski, nie inkorporował jej do swego królestwa, zachował jej odrębność. źródło: NKJP: Jan Pleszyński: Błogosławiony kłopot myślenia, 2007
	W roku 1930 utworzono Wydział Lekarski, do którego inkorporowano członków Akademii Nauk Lekarskich, powołanej w 1920 roku w Warszawie. źródło: Internet: forumakademickie.pl
	Tak naprawdę nie chodzi tu o ilość wydzielanej adrenaliny, tylko o to, jak inkorporujemy naszą pasję w nasze życie. źródło: Michał Alster - snowboardzista z podróżniczą pasją, 2013-07-14 (polskieradio.pl)
	BIPAR zaznacza, że, podobnie jak w przypadku definicji zakresu działania dyrektywy, ustawodawcy niektórych krajów członkowskich Unii Europejskiej postanowili inkorporować w prawie krajowym cały przepis art. 12 dyrektywy, bez wprowadzania jakichkolwiek zmian. źródło: NKJP: Tomasz Mintoft-Czyż: Jak zlikwidować rozbieżności?, Gazeta Ubezpieczeniowa, 2004-05-25
	Muzyka wielu innych artystów inkorporuje elementy dotąd spotykane jedynie w klasycznej muzyce elektronicznej. źródło: NKJP: Internet

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany lub niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	inkorporowałem +(e)m inkorporował	inkorporowałam +(e)m inkorporowała	inkorporowałom +(e)m inkorporowało	inkorporowaliśmy +(e)śmy inkorporowali	inkorporowałyśmy +(e)śmy inkorporowały
2 os.	inkorporowałeś +(e)ś inkorporował	inkorporowałaś +(e)ś inkorporowała	inkorporowałoś +(e)ś inkorporowało	inkorporowaliście +(e)ście inkorporowali	inkorporowałyście +(e)ście inkorporowały
3 os.	inkorporował	inkorporowała	inkorporowało	inkorporowali	inkorporowały

bezosobnik: inkorporowano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę inkorporował będę inkorporować	będę inkorporowała będę inkorporować	będę inkorporowało będę inkorporować	będziemy inkorporowali będziemy inkorporować	będziemy inkorporowały będziemy inkorporować
2 os.	będziesz inkorporował będziesz inkorporować	będziesz inkorporowała będziesz inkorporować	będziesz inkorporowało będziesz inkorporować	będziecie inkorporowali będziecie inkorporować	będziecie inkorporowały będziecie inkorporować
3 os.	będzie inkorporował będzie inkorporować	będzie inkorporowała będzie inkorporować	będzie inkorporowało będzie inkorporować	będą inkorporowali będą inkorporować	będą inkorporowały będą inkorporować

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		inkorporujmy
2 os.	inkorporuj	inkorporujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	inkorporowałbym bym inkorporował	inkorporowałabym bym inkorporowała	inkorporowałobym bym inkorporowało	inkorporowalibyśmy byśmy inkorporowali	inkorporowałybyśmy byśmy inkorporowały
2 os.	inkorporowałbyś byś inkorporował	inkorporowałabyś byś inkorporowała	inkorporowałobyś byś inkorporowało	inkorporowalibyście byście inkorporowali	inkorporowałybyście byście inkorporowały
3 os.	inkorporowałby by inkorporował	inkorporowałaby by inkorporowała	inkorporowałoby by inkorporowało	inkorporowaliby by inkorporowali	inkorporowałyby by inkorporowały

bezosobnik: inkorporowano by

bezokolicznik: inkorporować

imiesłów przysłówkowy współczesny:

inkorporując

imiesłów przysłówkowy uprzedni:

inkorporowawszy

gerundium: inkorporowanie

imiesłów przymiotnikowy czynny: inkorporujący

imiesłów przymiotnikowy bierny: inkorporowany

	+	inkorporować	+	KOGO/CO + (do CZEGO \| w CO)
	+	inkorporować	+	KOGO/CO + (w CZYM)