poderwać - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

osłabić czyjąś pozycję lub wiarygodność czegoś

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Zasady współżycia społecznego

stosunki, grupy i organizacje społeczne

hiperonimy:

osłabić
podważyć

Kreml nie dopuści do przerwania dostaw, bo to poderwałoby zaufanie do tego kraju jako głównego eksportera ropy.

źródło: KWSJP: Zdzisław Pietrasik, Joanna Solska, Adam Grzeszak, Paweł Walewski: Komentarze, Polityka, 2004

Nie należy bać się, że prawda, nawet najbardziej gorzka, poderwie nasz autorytet.

źródło: KWSJP: Zbigniew Zróbel: Nasi korespondenci piszą z Gdańska i Szczecina, Trybuna Ludu, 1980, nr 207

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	poderwałem +(e)m poderwał	poderwałam +(e)m poderwała	poderwałom +(e)m poderwało	poderwaliśmy +(e)śmy poderwali	poderwałyśmy +(e)śmy poderwały
2 os.	poderwałeś +(e)ś poderwał	poderwałaś +(e)ś poderwała	poderwałoś +(e)ś poderwało	poderwaliście +(e)ście poderwali	poderwałyście +(e)ście poderwały
3 os.	poderwał	poderwała	poderwało	poderwali	poderwały

bezosobnik: poderwano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		poderwijmy
2 os.	poderwij	poderwijcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	poderwałbym bym poderwał	poderwałabym bym poderwała	poderwałobym bym poderwało	poderwalibyśmy byśmy poderwali	poderwałybyśmy byśmy poderwały
2 os.	poderwałbyś byś poderwał	poderwałabyś byś poderwała	poderwałobyś byś poderwało	poderwalibyście byście poderwali	poderwałybyście byście poderwały
3 os.	poderwałby by poderwał	poderwałaby by poderwała	poderwałoby by poderwało	poderwaliby by poderwali	poderwałyby by poderwały

bezosobnik: poderwano by

bezokolicznik: poderwać

imiesłów przysłówkowy uprzedni: poderwawszy

gerundium: poderwanie

imiesłów przymiotnikowy bierny: poderwany

odpowiednik aspektowy: podrywać

+

poderwać

+

CO

Zob. rwać