-
cecha kogoś, kto chętnie i dużo daje innym ze swych zasobów materialnych
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
cechy charakteru, temperamentu, zdolności i umiejętności
-
-
- duża, szczególna, wielka; nadzwyczajna, niebywała, niezwykła; królewska, ludzka hojność
- hojność darczyńców, ofiarodawców, sponsorów; artystów, ludzi, mieszkańców, parafian, uczestników czegoś; państwa, rządu; natury
- hojność i dobroć, hojność i życzliwość; serce i hojność
- cnota, dowód hojności
- wdzięczny za hojność
- okazać hojność
- wykazać się hojnością
- korzystać z hojności
- liczyć na hojność; podziękować za hojność
-
|
Krakowianie wykazali się hojnością: do puszek trafiły nie tylko monety, ale także grube banknoty.
źródło: NKJP: Dzień refleksji, Dziennik Polski, 2001-11-02
|
|
Źródłem potęgi Kościołów w Ameryce jest ich ekonomiczna niezależność oparta na hojności wiernych.
źródło: NKJP: Jerzy Stankiewicz: Religia na utrzymaniu rządu, Gazeta Wyborcza, 1992-12-19/1992-12-20
|
|
Polski władca [...] okazał wrodzoną sobie hojność, urządzając podczas trzech dni swej konsekracji prawdziwie królewskie i cesarskie biesiady [...].
źródło: NKJP: Andrzej Chwalba (red.): Obyczaje w Polsce: od średniowiecza do czasów współczesnych, 2005
|
|
Każdy następny cesarz miał ambicję pozostawić trwały ślad swojego panowania, zbudować coś imponującego, dać miastu dowód hojności cesarskiej w postaci monumentalnej budowli.
źródło: NKJP: Marek Borucki: Polacy w Rzymie: od czasów Mieszka I do Jana Pawła II, 1995
|
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
M. |
hojność
|
hojności
|
|
D. |
hojności
|
hojności
|
|
|
|
C. |
hojności
|
hojnościom
|
|
B. |
hojność
|
hojności
|
|
N. |
hojnością
|
hojnościami
|
|
Ms. |
hojności
|
hojnościach
|
|
W. |
hojności
|
hojności
|
|
Inne uwagi
Zwykle lp
-
CHRONOLOGIZACJA:
SPXVI
SKN
SJPXVII
STR
SL
SWil
SJPWar
SJPDor
SJPSz
SJPDun
ISJP
PSWP
USJP
Data ostatniej modyfikacji: 28.03.2010