błądzić - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

bezskutecznie szukać rozwiązania jakiegoś problemu

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

nazwy działań intelektualnych człowieka

W sprawie morderstwa małżeństwa Jaroszewiczów błądzimy po omacku. Wykonujemy rutynowe, doraźne czynności śledcze - powiedział nam wczoraj Jerzy Kirzyński, rzecznik prasowy Komendy Głównej Policji.

źródło: NKJP: Piotr Najsztub, Wszyscy szukają, supermózg myśli, Gazeta Wyborcza, 1992-09-04

Wystawiony na działanie pozbawionych ludzkich rysów potęg, samotny w swoim człowieczeństwie, człowiek błądzi wśród przerastających jego rozum pytań, na próżno usiłując zrozumieć swoją sytuację.

źródło: NKJP: Kwiryna Zięba, KOCHANOWSKI - DLA NAS, Polityka, 1980

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	błądzę	błądzimy
2 os.	błądzisz	błądzicie
3 os.	błądzi	błądzą

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	błądziłem +(e)m błądził	błądziłam +(e)m błądziła	błądziłom +(e)m błądziło	błądziliśmy +(e)śmy błądzili	błądziłyśmy +(e)śmy błądziły
2 os.	błądziłeś +(e)ś błądził	błądziłaś +(e)ś błądziła	błądziłoś +(e)ś błądziło	błądziliście +(e)ście błądzili	błądziłyście +(e)ście błądziły
3 os.	błądził	błądziła	błądziło	błądzili	błądziły

bezosobnik: błądzono

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę błądził będę błądzić	będę błądziła będę błądzić	będę błądziło będę błądzić	będziemy błądzili będziemy błądzić	będziemy błądziły będziemy błądzić
2 os.	będziesz błądził będziesz błądzić	będziesz błądziła będziesz błądzić	będziesz błądziło będziesz błądzić	będziecie błądzili będziecie błądzić	będziecie błądziły będziecie błądzić
3 os.	będzie błądził będzie błądzić	będzie błądziła będzie błądzić	będzie błądziło będzie błądzić	będą błądzili będą błądzić	będą błądziły będą błądzić

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		błądźmy
2 os.	błądź	błądźcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	błądziłbym bym błądził	błądziłabym bym błądziła	błądziłobym bym błądziło	błądzilibyśmy byśmy błądzili	błądziłybyśmy byśmy błądziły
2 os.	błądziłbyś byś błądził	błądziłabyś byś błądziła	błądziłobyś byś błądziło	błądzilibyście byście błądzili	błądziłybyście byście błądziły
3 os.	błądziłby by błądził	błądziłaby by błądziła	błądziłoby by błądziło	błądziliby by błądzili	błądziłyby by błądziły

bezosobnik: błądzono by

bezokolicznik: błądzić

imiesłów przysłówkowy współczesny: błądząc

gerundium: błądzenie

rodzaj gramatyczny: ndk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	błądzenie	błądzenia
D.	błądzenia	błądzeń
C.	błądzeniu	błądzeniom
B.	błądzenie	błądzenia
N.	błądzeniem	błądzeniami
Ms.	błądzeniu	błądzeniach
W.	błądzenie	błądzenia

imiesłów przymiotnikowy czynny: błądzący

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	błądzący	błądzący	błądzący	błądzące	błądząca
D.	błądzącego	błądzącego	błądzącego	błądzącego	błądzącej
C.	błądzącemu	błądzącemu	błądzącemu	błądzącemu	błądzącej
B.	błądzącego	błądzącego	błądzący	błądzące	błądzącą
N.	błądzącym	błądzącym	błądzącym	błądzącym	błądzącą
Ms.	błądzącym	błądzącym	błądzącym	błądzącym	błądzącej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	błądzący	błądzący	błądzące	błądzące
D.	błądzących	błądzących	błądzących	błądzących
C.	błądzącym	błądzącym	błądzącym	błądzącym
B.	błądzących	błądzących	błądzących	błądzące
N.	błądzącymi	błądzącymi	błądzącymi	błądzącymi
Ms.	błądzących	błądzących	błądzących	błądzących

Składnia

Rz_osobowy

+

błądzić

+

(GDZIE)

Pochodzenie

psł. *blǫditi