odprzęgnąć - Wielki słownik języka polskiego PAN

odwiązać konia lub inne zwierzę pociągowe od wozu, sań lub pługa

CZŁOWIEK I PRZYRODA

Świat zwierząt

hodowla i opieka nad zwierzętami; człowiek wobec zwierząt

synonimy:

wyprząc
wyprzęgnąć

Był to wyjątkowy etap pogrzebu, na którym chłopi odprzęgli konie od wozu – platformy z trumną Witosa i sami ciągnęli ciężki wóz.

źródło: NKJP: (PACH): Z Wojnicza do Wierzchosławic, Gazeta Krakowska, 2005-11-10

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	odprzągłem odprzęgnąłem +(e)m odprzągł +(e)m odprzęgnął	odprzęgłam odprzęgnęłam +(e)m odprzęgła +(e)m odprzęgnęła	odprzęgłom odprzęgnęłom +(e)m odprzęgło +(e)m odprzęgnęło	odprzęgliśmy odprzęgnęliśmy +(e)śmy odprzęgli +(e)śmy odprzęgnęli	odprzęgłyśmy odprzęgnęłyśmy +(e)śmy odprzęgły +(e)śmy odprzęgnęły
2 os.	odprzągłeś odprzęgnąłeś +(e)ś odprzągł +(e)ś odprzęgnął	odprzęgłaś odprzęgnęłaś +(e)ś odprzęgła +(e)ś odprzęgnęła	odprzęgłoś odprzęgnęłoś +(e)ś odprzęgło +(e)ś odprzęgnęło	odprzęgliście odprzęgnęliście +(e)ście odprzęgli +(e)ście odprzęgnęli	odprzęgłyście odprzęgnęłyście +(e)ście odprzęgły +(e)ście odprzęgnęły
3 os.	odprzągł odprzęgnął	odprzęgła odprzęgnęła	odprzęgło odprzęgnęło	odprzęgli odprzęgnęli	odprzęgły odprzęgnęły

bezosobnik: odprzęgnięto

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		odprzęgnijmy
2 os.	odprzęgnij	odprzęgnijcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	odprzągłbym odprzęgnąłbym bym odprzągł bym odprzęgnął	odprzęgłabym odprzęgnęłabym bym odprzęgła bym odprzęgnęła	odprzęgłobym odprzęgnęłobym bym odprzęgło bym odprzęgnęło	odprzęglibyśmy odprzęgnęlibyśmy byśmy odprzęgli byśmy odprzęgnęli	odprzęgłybyśmy odprzęgnęłybyśmy byśmy odprzęgły byśmy odprzęgnęły
2 os.	odprzągłbyś odprzęgnąłbyś byś odprzągł byś odprzęgnął	odprzęgłabyś odprzęgnęłabyś byś odprzęgła byś odprzęgnęła	odprzęgłobyś odprzęgnęłobyś byś odprzęgło byś odprzęgnęło	odprzęglibyście odprzęgnęlibyście byście odprzęgli byście odprzęgnęli	odprzęgłybyście odprzęgnęłybyście byście odprzęgły byście odprzęgnęły
3 os.	odprzągłby odprzęgnąłby by odprzągł by odprzęgnął	odprzęgłaby odprzęgnęłaby by odprzęgła by odprzęgnęła	odprzęgłoby odprzęgnęłoby by odprzęgło by odprzęgnęło	odprzęgliby odprzęgnęliby by odprzęgli by odprzęgnęli	odprzęgłyby odprzęgnęłyby by odprzęgły by odprzęgnęły

bezosobnik: odprzęgnięto by

bezokolicznik: odprzęgnąć

imiesłów przysłówkowy uprzedni:

odprzągłszy
odprzęgnąwszy

gerundium: odprzęgnięcie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: odprzęgnięty

odpowiednik aspektowy: odprzęgać

+

odprzęgnąć

+

CO + od CZEGO

psł. wtórny bezokol. *pręgnǫti od *pręgti, *pręgǫ 'łączyć coś z czymś w pewną całość, zespalać, związywać'