kolokwialny

Rzeczywistość przekazuje Białoszewskiemu swoje donosy w szczególnym języku. Z jednej strony jest to najzwyczajniejsza polszczyzna dnia codziennego, polszczyzna kolokwialna.

źródło: NKJP: Kazimierz Wyka: Rzecz wyobraźni, 1959

Z jednej strony pojawiłaby się usprawiedliwiająca, eufemistyczna „niedyspozycja”, która bliżej nie precyzuje przyczyn chwiejnych nóg prezydenta, z drugiej kolokwialne, brutalne „zalany”. W miarę neutralne określenie: „Był pod wpływem alkoholu”, z pewnością nie spodobałoby się żadnej ze stron.

źródło: NKJP: Jacek Kwosek; Agnieszka Budzyńska-Daca: Erystyka czyli o sztuce prowadzenia sporów, 2009

Ta ustawa czyszcząca, jak wskazuje już sama jej kolokwialna nazwa, ma przede wszystkim poprawiać obowiązujące ustawodawstwo, doprecyzowywać przyjęte w nim rozwiązania.

źródło: NKJP: Sprawozdanie z 49. posiedzenia Senatu RP część 1, wersja robocza, 4. kadencja