ktoś umarł własną śmiercią - Wielki słownik języka polskiego PAN

książk. ktoś umarł z przyczyn naturalnych (nie zginął, został zabity ani nie popełnił samobójstwa)

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Bieg życia

śmierć

Jaki sens mogło mieć mordowanie ludzi po siedemdziesiątce czy po osiemdziesiątce, co do których można było mieć całkowitą pewność, że niebawem umrą spokojnie własną śmiercią [...].

źródło: NKJP: Jarosław Marek Rymkiewicz: Kinderszenen, 2008

Jezus sugeruje nam odwrócenie porządku: żyjemy po to, by móc umrzeć, umrzeć własną śmiercią i na tej drodze urodzić się dla świata, w którym nie będzie ani Herodów, ani rozpaczających matek, ani konających.

źródło: NKJP: Józef Tischner: Świat ludzkiej nadziei. Wybór szkiców filozoficznych..., 1975

Odmiana

typ frazy: fraza zdaniowa