zgruntować - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

książk. dogłębnie zbadać i zrozumieć coś, czego sens był nieoczywisty

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

nazwy działań intelektualnych człowieka

[...] pilny obserwator [...] zgruntował problem do imentu, kto tu stroną wygraną, kto przegraną, co i ile, kto, i za co.

źródło: NKJP: Internet

W czytaniu orientacyjnym czytelnik jakby mierzy się z dziełem, przygotowuje do zgruntowania go [...].

źródło: Władysława Wasilewska: Wiedza o książce, 1966 (books.google.pl)

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zgruntowałem +(e)m zgruntował	zgruntowałam +(e)m zgruntowała	zgruntowałom +(e)m zgruntowało	zgruntowaliśmy +(e)śmy zgruntowali	zgruntowałyśmy +(e)śmy zgruntowały
2 os.	zgruntowałeś +(e)ś zgruntował	zgruntowałaś +(e)ś zgruntowała	zgruntowałoś +(e)ś zgruntowało	zgruntowaliście +(e)ście zgruntowali	zgruntowałyście +(e)ście zgruntowały
3 os.	zgruntował	zgruntowała	zgruntowało	zgruntowali	zgruntowały

bezosobnik: zgruntowano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zgruntujmy
2 os.	zgruntuj	zgruntujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zgruntowałbym bym zgruntował	zgruntowałabym bym zgruntowała	zgruntowałobym bym zgruntowało	zgruntowalibyśmy byśmy zgruntowali	zgruntowałybyśmy byśmy zgruntowały
2 os.	zgruntowałbyś byś zgruntował	zgruntowałabyś byś zgruntowała	zgruntowałobyś byś zgruntowało	zgruntowalibyście byście zgruntowali	zgruntowałybyście byście zgruntowały
3 os.	zgruntowałby by zgruntował	zgruntowałaby by zgruntowała	zgruntowałoby by zgruntowało	zgruntowaliby by zgruntowali	zgruntowałyby by zgruntowały

bezosobnik: zgruntowano by

bezokolicznik: zgruntować

imiesłów przysłówkowy uprzedni:

zgruntowawszy

gerundium: zgruntowanie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: zgruntowany

+

zgruntować

+

CO

Zob. też: