horyzontalizm
-
szt. zasada komponowania działa sztuki polegająca na rozbudowywaniu go w poziomie
-
Ms. lp wymawiany: [horyzontaliźmie] lub [horyzontalizmie].
-
[horyzontalism] lub [horyzontalizm]
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność artystyczna człowieka
prądy, kierunki i kategorie artystyczne -
antonimy: wertykalizm
-
Horyzontalizm belkowania i jego bieg ku apsydzie powtórzone są przez attykę i parapety empor.
źródło: Józef Lepiarczyk: Działalność architektoniczna Sebastina Sierakowskiego: projekty klasycystyczne i neogotyckie, 1968 (books.google.pl)
Wykusz południowo-wschodni jest bogatszy o trójkątne szczyty dostosowane do szczytowej fasady ściany głównej; w pozostałych wykuszach fasady zamknięto poziomą linią hełmów, zgodnie ze zdecydowanym horyzontalizmem ogólnej kompozycji elewacji południowej.
źródło: Marcin Bukowski, Mieczysław Zlat: Ratusz wrocławski, 1958 (books.google.pl)
[...] mansardowy wysoki dach z lukarnami oraz płaskość i szerokość tej części dają właśnie owo wrażenie poziomości, czyli horyzontalizmu.
źródło: Dzieje Mińska Mazowieckiego 1421-1971, 1976 (books.google.pl)
Proporcje nawy są zrównoważone, bez nadmiernej przewagi wertykalizmu nad horyzontalizmem.
źródło: Helena Blumówna: Kraków: jego dzieje i sztuka, 1966 (books.google.pl)
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. horyzontalizm
horyzontalizmy
D. horyzontalizmu
horyzontalizmów
C. horyzontalizmowi
horyzontalizmom
B. horyzontalizm
horyzontalizmy
N. horyzontalizmem
horyzontalizmami
Ms. horyzontalizmie
horyzontalizmach
W. horyzontalizmie
horyzontalizmy
Inne uwagi
Zwykle lp