pomylić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

niewłaściwie rozpoznać, zrozumieć lub wykonać coś

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

nazwy działań intelektualnych człowieka

synonimy:

kopnąć się
majdnąć się
majtnąć się
omylić się
rąbnąć się
walnąć się

komputer, urzędnik pomylił się
pomylić się przy głosowaniu, przy wpisywaniu czegoś
pomylić się w grze, w obliczeniach, w rachunkach, w szacowaniu czegoś, w tańcu
minimalnie, niewiele; dwukrotnie, kilkakrotnie... pomylić się
nie chcieć, musieć; można pomylić się

	Trzeba się mocno skupić, żeby czasem nie pomylić się przy wydawaniu pieniędzy [...]. źródło: NKJP: Marcin zasada: Ciekawa praca?, Dziennik Zachodni, 2002-11-13
	[...] bawił się pan doktor długopisem, obracał go w palcach [...], a kiedy biedaczyna zobaczył, że go przyłapałam, pomylił się w kolejnej sekwencji ruchów i długopisik upadł. źródło: NKJP: Wojciech Kuczok: Opowieści przebrane, 2005
	- To niewyobrażalne, drogi panie - damie pomyliło się i zamiast lorgnon do oka przyłożyła cygarniczkę. źródło: NKJP: Marek Krajewski: Koniec świata w Breslau, 2003
	Byli z siebie całkiem zadowoleni, bo kiedy po jakimś czasie arcybiskup Dąbrowski przywiózł z Rzymu profesjonalną miarę, okazało się, że pomylili się tylko o centymetr w rękawie. źródło: NKJP: Paweł Zuchniewicz: Jan Paweł II: „Będę szedł naprzód”. Powieść biograficzna, 2009

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	pomyliłem się +(e)m się pomylił	pomyliłam się +(e)m się pomyliła	pomyliłom się +(e)m się pomyliło	pomyliliśmy się +(e)śmy się pomylili	pomyliłyśmy się +(e)śmy się pomyliły
2 os.	pomyliłeś się +(e)ś się pomylił	pomyliłaś się +(e)ś się pomyliła	pomyliłoś się +(e)ś się pomyliło	pomyliliście się +(e)ście się pomylili	pomyliłyście się +(e)ście się pomyliły
3 os.	pomylił się	pomyliła się	pomyliło się	pomylili się	pomyliły się

bezosobnik: pomylono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		pomylmy się
2 os.	pomyl się	pomylcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	pomyliłbym się bym się pomylił	pomyliłabym się bym się pomyliła	pomyliłobym się bym się pomyliło	pomylilibyśmy się byśmy się pomylili	pomyliłybyśmy się byśmy się pomyliły
2 os.	pomyliłbyś się byś się pomylił	pomyliłabyś się byś się pomyliła	pomyliłobyś się byś się pomyliło	pomylilibyście się byście się pomylili	pomyliłybyście się byście się pomyliły
3 os.	pomyliłby się by się pomylił	pomyliłaby się by się pomyliła	pomyliłoby się by się pomyliło	pomyliliby się by się pomylili	pomyliłyby się by się pomyliły

bezosobnik: pomylono by się

bezokolicznik: pomylić się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: pomyliwszy się

gerundium: pomylenie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: mylić się

+

pomylić się

+

(przy CZYM | w CZYM)