augmentativum
augmentatyw
-
jęz. wyraz utworzony od innego wyrazu, oznaczający coś większego od tego, co jest nazywane przez wyraz podstawowy, lub też wyrażający nacechowanie emocjonalne, czasem negatywne
-
- augmentatiwum
- augmentatyw
-
[augmentatiwum]
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Język -
synonimy: zgrubienie
-
[…] formację plotkara można potraktować także jako augmentativum od plotkarka.
źródło: Wanda Pomianowska: Klasyfikacja rzeczowników odrzeczownikowych: studium ze słowotwórstwa i geografii lingwistycznej, 1963 (books.google.pl)
Formanty typowe dla augmentativów występują w gwarowych nazwach drzew, drewna i ich części, np.: -ucha, -ula: caramucha, czeremucha, skorucha, trzemucha, czaszuła [...].
źródło: Ewa Pajewska: Słownictwo tematyczne związane z lasem w kontekście badań nad językami specjalistycznymi, 2003 (books.google.pl)
Przy nazwiskach, których bazą jest imię, często punktem wyjścia jest skrócona forma imienia w postaci hipokoristikum lub augmentatiwum, która w takiej postaci staje się nazwiskiem [...].
źródło: Studia Polonistyczne, t. 13-15, 1986 (books.google.pl)
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: n2
liczba pojedyncza liczba mnoga M. augmentativum
augmentativa
D. augmentativum
augmentativów
C. augmentativum
augmentativom
B. augmentativum
augmentativa
N. augmentativum
augmentativami
Ms. augmentativum
augmentativach
W. augmentativum
augmentativa
-
+ augmentativum + (od CZEGO) -
łac. śred. augmentativum 'coś, co powiększa'