-
2.
gest będący oznaką szacunku, wykonywany w sposób przewidziany regulaminem wojskowym albo innych służb mundurowych -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Wojsko i wojna
czynności, przedmioty, miejsca związane z wojskiem i wojną -
Stanął na baczność, przyłożył do czapki palce w salucie i wrzasnął: - Panie pułkowniku, melduję przybycie czwartego pułku ułanów!
źródło: NKJP: Tomek Tryzna: Idź kochaj i niech ci nie pomoże żadna na ziemi rzecz, 2010
[...] kompania honorowa Armii Radzieckiej zaprezentowała broń, drużyna pionierów uniosła dłonie w salucie [...].
źródło: NKJP: Michał Komar: O obrotach losów i ciał, 1998
[...] gwardziści wyprężyli się na widok gubernatora, lecz on nie odpowiedział na salut [...].
źródło: NKJP: Iwona Surmik: Ostatni smok, 2005
Generał uniósł w pozdrowieniu swą magiczną rękę, odpowiedzieli salutami [...].
źródło: NKJP: Jacek Dukaj: W kraju niewiernych, 2000
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. salut
saluty
D. salutu
salutów
C. salutowi
salutom
B. salut
saluty
N. salutem
salutami
Ms. salucie
salutach
W. salucie
saluty
-
łac. salus, Dop. salutis 'zdrowie; bezpieczeństwo; pozdrowienie'