-
2.
taki, który stał się sztywny, nieruchomy, bez czucia -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego
czynności i stany fizjologiczne -
Doktor P. (obecnie profesor) zadaje pierwsze pytanie. Odpowiada mu kompletna cisza. [...] Student zaczyna się pocić, przewraca oczami, na czoło występują żyły. Wszystko wskazuje na to, iż gdzieś tam, w głowie studenta, trwa walka jasnej, pięknej myśli z oporną materią ciała. Niestety, skołowaciały język odmawia posłuszeństwa.
źródło: NKJP: Marta Bosak, Gazeta Krakowska, 2004-05-28
-
część mowy: przymiotnik
Stopień równy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. skołowaciały
skołowaciały
skołowaciały
skołowaciałe
skołowaciała
D. skołowaciałego
skołowaciałego
skołowaciałego
skołowaciałego
skołowaciałej
C. skołowaciałemu
skołowaciałemu
skołowaciałemu
skołowaciałemu
skołowaciałej
B. skołowaciałego
skołowaciałego
skołowaciały
skołowaciałe
skołowaciałą
N. skołowaciałym
skołowaciałym
skołowaciałym
skołowaciałym
skołowaciałą
Ms. skołowaciałym
skołowaciałym
skołowaciałym
skołowaciałym
skołowaciałej
W. skołowaciały
skołowaciały
skołowaciały
skołowaciałe
skołowaciała
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. skołowaciali
skołowaciali
skołowaciałe
skołowaciałe
D. skołowaciałych
skołowaciałych
skołowaciałych
skołowaciałych
C. skołowaciałym
skołowaciałym
skołowaciałym
skołowaciałym
B. skołowaciałych
skołowaciałych
skołowaciałych
skołowaciałe
N. skołowaciałymi
skołowaciałymi
skołowaciałymi
skołowaciałymi
Ms. skołowaciałych
skołowaciałych
skołowaciałych
skołowaciałych
W. skołowaciali
skołowaciali
skołowaciałe
skołowaciałe
-