skubany
-
pot. ekspresywnie o kimś budzącym żywe uczucia mówiącego
-
Zazwyczaj używane samodzielnie w funkcji rzeczownika.
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
słownictwo oceniające -
- Należy się siedemnaście zeta. Kart nie przyjmujemy. Gdy wygrzebywałem pieniądze, kelnerka wychyliła kieliszek. - Kurde, ani grosza więcej! - stwierdziła, przeliczywszy monety. - Ale z was skubane dziady.
źródło: NKJP: Katarzyna Pisarzewska: Koncert łgarzy, 2009
Gdy w końcu się spotkali, ci skubani gliniarze wszystko popsuli. Wtedy dopiero Grzegorz K. zorientował się, że to policyjna prowokacja.
źródło: NKJP: Internet
„Poczułam się jak debil, ale jednocześnie byłam dumna z syna, skubany, spostrzegawczy jest” - dzieli się swoją historią inna matka.
źródło: Internet: kobieta.onet.pl
Skubana uwielbia kiełbasę, parę razy wyjęła sama z lodówki lub podkradała ojcu.
źródło: Internet: pytania.rodzice.pl
Koledzy z branży zachwyceni „O, skubany!”
źródło: Internet: podroze.onet.pl
-
część mowy: przymiotnik
Stopień równy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. skubany
skubany
skubany
skubane
skubana
D. skubanego
skubanego
skubanego
skubanego
skubanej
C. skubanemu
skubanemu
skubanemu
skubanemu
skubanej
B. skubanego
skubanego
skubany
skubane
skubaną
N. skubanym
skubanym
skubanym
skubanym
skubaną
Ms. skubanym
skubanym
skubanym
skubanym
skubanej
W. skubany
skubany
skubany
skubane
skubana
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. skubani
skubani
skubane
skubane
D. skubanych
skubanych
skubanych
skubanych
C. skubanym
skubanym
skubanym
skubanym
B. skubanych
skubanych
skubanych
skubane
N. skubanymi
skubanymi
skubanymi
skubanymi
Ms. skubanych
skubanych
skubanych
skubanych
W. skubani
skubani
skubane
skubane
-