serdeńko

  • pot.  osoba, z którą mówiący pozostaje w bliskich stosunkach i ma do niej emocjonalny, ciepły stosunek
  • Używane zwykle jako poufała lub pieszczotliwa, a niekiedy ironiczna forma zwracania się do kogoś.

  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

    Relacje międzyludzkie

    określenia osób wchodzących w relacje międzyludzkie

  • synonimy:  serdunio
  • O mało nie straciłam córki, mojego serdeńka. Trzeba jej było zmierzyć temperaturę. W ogóle nie spadała.

    źródło: Joanna Hrehoruk: Simin Daneszwar: Historia pewnej uliczki (szuflada.net)

    - Daj buzi serdeńko - czknął w jej stronę. [...] długo się nie namyślając, chlusnęła w stronę absztyfikanta szklanką piwa.

    źródło: NKJP: W cieniu stolicy, Wieści Podwarszawskie, 1998

    [...] ja tego do ust, kochany ty mój, serdeńko, nie biorę - czego pełno w sklepach. - Wszystko to, mój miły, śmierdzi rybą.

    źródło: NKJP: Inga Iwasiów: Bambino, 2008

    Słuchaj, serdeńko - czy mógłbyś wreszcie nauczyć się poprawnie cytować?

    źródło: NKJP: Internet

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: n2

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. serdeńko
    serdeńka
    D. serdeńka
    serdeniek
    C. serdeńku
    serdeńkom
    B. serdeńko
    serdeńka
    N. serdeńkiem
    serdeńkami
    Ms. serdeńku
    serdeńkach
    W. serdeńko
    serdeńka
CHRONOLOGIZACJA:
2 połowa XVII w., KorBa
Data ostatniej modyfikacji: 28.11.2021