-
1.
książk. sznur zakończony pętlą, służący do wieszania skazańców -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Prawo i łamanie prawa
więzienie i kara
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Bieg życia
śmierć -
- pętla stryczka
- założyć stryczek
- odciąć kogoś ze stryczka
- wisieć, zawisnąć na stryczku
-
Poczułem ciężki stryczek na szyi, pętlę na karku i podpłynęła mi do ust cała marność naszego żywota, a jednocześnie niespożyte pragnienie, aby żyć, żyć, żyć!
źródło: NKJP: Jerzy Krzysztoń: Obłęd, 1980
Postanowił się więc powiesić. Wziął sznur, zawiązał na gałęzi nad rzeką, założył stryczek na łeb i... [...] gałąź była licha, złamała się i chłop wpadł do rzeki.
źródło: NKJP: Internet
Chociaż sąd kolonii nie miał prawa zajmować się przestępstwami, których dopuścili się tubylcy wzajemnie przeciwko sobie, wyrok został wydany i w dniu 8 czerwca 1675 roku trzej oskarżeni zawiśli na stryczkach.
źródło: NKJP: Zbigniew Teplicki: Wielcy Indianie Ameryki Północnej, 1994
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. stryczek
stryczki
D. stryczka
stryczków
C. stryczkowi
stryczkom
B. stryczek
stryczki
N. stryczkiem
stryczkami
Ms. stryczku
stryczkach
W. stryczku
stryczki
-
st.pol. stryk 'sznur, powróz'
z śr.-w.-niem. stric 'powróz, więzy, kajdany, sidła'