dekompletować się - Wielki słownik języka polskiego PAN

tracić jakąś swoją część, przez co przestaje się być całością

[dekompletować sie]

KATEGORIE FIZYCZNE

Ilość, liczby i liczenie

ogólne określenia ilości

Często zdarza się, że komplet różnych noży, który dostaniemy na przykład z okazji ślubu czy szczególnej rocznicy, po paru latach dekompletuje się.

źródło: Internet: kuchnianawidelcu.pl

Od razu dodam, że Rometa miałem [...]. Lata mijały, sprzęt się dekompletował, aż została mi rama, koła (kompletne), kierownica, hamulce.

źródło: Internet: chlopcyrometowcy.pl

Zespoły często się dekompletowały lub całkowicie rozpadały, więc z konieczności tworzono trupy z kilku aktorów jako trzonu i paru amatorów.

źródło: Alina Ziętek-Salwik: Ignacy Sewer Maciejowski w środowisku artystycznym Krakowa, Rocznik Kolbuszowski, 2011 (bazghum.muzhp.pl)

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	dekompletowałem się +(e)m się dekompletował	dekompletowałam się +(e)m się dekompletowała	dekompletowałom się +(e)m się dekompletowało	dekompletowaliśmy się +(e)śmy się dekompletowali	dekompletowałyśmy się +(e)śmy się dekompletowały
2 os.	dekompletowałeś się +(e)ś się dekompletował	dekompletowałaś się +(e)ś się dekompletowała	dekompletowałoś się +(e)ś się dekompletowało	dekompletowaliście się +(e)ście się dekompletowali	dekompletowałyście się +(e)ście się dekompletowały
3 os.	dekompletował się	dekompletowała się	dekompletowało się	dekompletowali się	dekompletowały się

bezosobnik: dekompletowano się

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę się dekompletował będę się dekompletować	będę się dekompletowała będę się dekompletować	będę się dekompletowało będę się dekompletować	będziemy się dekompletowali będziemy się dekompletować	będziemy się dekompletowały będziemy się dekompletować
2 os.	będziesz się dekompletował będziesz się dekompletować	będziesz się dekompletowała będziesz się dekompletować	będziesz się dekompletowało będziesz się dekompletować	będziecie się dekompletowali będziecie się dekompletować	będziecie się dekompletowały będziecie się dekompletować
3 os.	będzie się dekompletował będzie się dekompletować	będzie się dekompletowała będzie się dekompletować	będzie się dekompletowało będzie się dekompletować	będą się dekompletowali będą się dekompletować	będą się dekompletowały będą się dekompletować

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		dekompletujmy się
2 os.	dekompletuj się	dekompletujcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	dekompletowałbym się bym się dekompletował	dekompletowałabym się bym się dekompletowała	dekompletowałobym się bym się dekompletowało	dekompletowalibyśmy się byśmy się dekompletowali	dekompletowałybyśmy się byśmy się dekompletowały
2 os.	dekompletowałbyś się byś się dekompletował	dekompletowałabyś się byś się dekompletowała	dekompletowałobyś się byś się dekompletowało	dekompletowalibyście się byście się dekompletowali	dekompletowałybyście się byście się dekompletowały
3 os.	dekompletowałby się by się dekompletował	dekompletowałaby się by się dekompletowała	dekompletowałoby się by się dekompletowało	dekompletowaliby się by się dekompletowali	dekompletowałyby się by się dekompletowały

bezosobnik: dekompletowano by się

bezokolicznik: dekompletować się

imiesłów przysłówkowy współczesny: dekompletując się

gerundium: dekompletowanie się

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: dekompletujący się

odpowiednik aspektowy: zdekompletować się