-
4.
pot. osoba, która przeszukuje śmietniki w celu znalezienia rzeczy, które może sprzedać -
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Praca
rodzaje pracy -
Kudłaty śmieciarz z workiem na plecach kolebał się pijackim, człapliwym krokiem. [...] Kazik przystanął i popatrzył na niego z pewną ciekawością. W jakiś sposób interesowała go beztroska i minimalizm tych obdartusów skretyniałych, zajmujących się zbieractwem i opitych denaturatem.
źródło: NKJP: Marek Nowakowski: Gdzie jest droga na walne?, 2007
Śmieciarz to śmieć – ktoś bezwartościowy. To ten, który wygrzebuje odpadki. Tak definiowano go dawniej. Pogardliwie do bólu.
źródło: NKJP: Ewa Bugno: Tragarze pogardy?, Gazeta Krakowska, 2006-09-05
Śmieciarze przychodzą na wysypisko ze swoimi przyrządami do kopania w odpadach i specjalnymi wózkami. Urobek całego dnia pracy wożą do oddalonego o kilka kilometrów Pasłęka i sprzedają w punktach skupu. - Zbieramy wszystko, co się da sprzedać, przede wszystkim metal.
źródło: NKJP: (G.P.): Skarby wśród śmieci, Dziennik Bałtycki, 1998-08-31
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. śmieciarz
śmieciarze
ndepr śmieciarze
depr D. śmieciarza
śmieciarzy
C. śmieciarzowi
śmieciarzom
B. śmieciarza
śmieciarzy
N. śmieciarzem
śmieciarzami
Ms. śmieciarzu
śmieciarzach
W. śmieciarzu
śmieciarze
ndepr śmieciarze
depr -