-
2.
pot. samochód lub motocykl marki BMW -
[be-emka]
-
CZŁOWIEK I TECHNIKA
Transport
transport lądowy -
- jechać, jeździć beemką
-
Należał do dużego gangu i kradł auta. I ktoś w końcu go dogonił. Podczas policyjnego pościgu wpadł czarną beemką na drzewo.
źródło: NKJP: Paulina Grych: Schiza, 2008
Waha jeździ beemką, ale prawie dwudziestoletnią. Pożyczył mu brat, który mieszka w Belgii.
źródło: Jerzy Danielewicz: Czeczeńcy, wynoście się, Newsweek, 2010-03-21 (newsweek.pl)
Z parkingu koło wiaduktów ruszają motocykliści na wymuskanych beemkach.
źródło: NKJP: Andrzej Szymański: Rozmowy nad pruską granicą, Polityka, 2006-07-15
[...] dosiadają swoich audi i beemek i jeżdżą po okolicy jak dzicy. Na wąskich drogach tną kółka, ósemki i piruety, aż miło popatrzeć [...]. Policjanci, którzy gonili już przemytników, opowiadają, że tamci potrafią jeździć na dwóch kółkach.
źródło: NKJP: Włodzimierz Nowak: Wielbłąd nad Nysą, Gazeta Wyborcza, 1995-06-23
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. beemka
beemki
D. beemki
beemek
C. beemce
beemkom
B. beemkę
beemki
N. beemką
beemkami
Ms. beemce
beemkach
W. beemko
beemki
-