wlecieć - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

dostać się do jakiegoś wnętrza, przemieszczając się w powietrzu

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

ruch i spoczynek

Pewnego dnia wleciała do pokoju biedronka.

źródło: NKJP: Manuela Gretkowska: Kabaret metafizyczny, 1994

Szybowiec wleciał w las i wytracał prędkość, zahaczając skrzydłami o drzewa.

źródło: NKJP: Adam Wojciech: Szybowiec runął w las, Nowa Trybuna Opolska, 2006

Strzepnął szarańczę, która z furkotem wleciała przez okno i wczepiła mu się we włosy.

źródło: NKJP: Wojciech Żukrowski: Kamienne tablice, 1966

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wleciałem +(e)m wleciał	wleciałam +(e)m wleciała	wleciałom +(e)m wleciało	wlecieliśmy +(e)śmy wlecieli	wleciałyśmy +(e)śmy wleciały
2 os.	wleciałeś +(e)ś wleciał	wleciałaś +(e)ś wleciała	wleciałoś +(e)ś wleciało	wlecieliście +(e)ście wlecieli	wleciałyście +(e)ście wleciały
3 os.	wleciał	wleciała	wleciało	wlecieli	wleciały

bezosobnik: wleciano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wlećmy
2 os.	wleć	wlećcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wleciałbym bym wleciał	wleciałabym bym wleciała	wleciałobym bym wleciało	wlecielibyśmy byśmy wlecieli	wleciałybyśmy byśmy wleciały
2 os.	wleciałbyś byś wleciał	wleciałabyś byś wleciała	wleciałobyś byś wleciało	wlecielibyście byście wlecieli	wleciałybyście byście wleciały
3 os.	wleciałby by wleciał	wleciałaby by wleciała	wleciałoby by wleciało	wlecieliby by wlecieli	wleciałyby by wleciały

bezosobnik: wleciano by

bezokolicznik: wlecieć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wleciawszy

gerundium: wlecenie

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiedniki aspektowe: wlatać , wlatywać

+

wlecieć

+

(DOKĄD)