parów
-
sucha dolina o płaskim dnie i stromych zboczach
-
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Ziemia
ukształtowanie terenu -
- leśny; głęboki; malowniczy parów
- parowy i doliny, parowy i wąwozy
- brzeg, dno, ściana, zbocze parowu
- most nad parowem
- pocięty, poprzecinany parowami
-
– Nie zdążymy się wydostać z parowu! – Spróbujmy wspiąć się na wzgórze – doradził Tomek. Ściany parowu były bardzo strome, a ciemność nie pozwalała na wyszukanie odpowiedniego miejsca.
źródło: NKJP: Alfred Szklarski: Tomek w krainie kangurów, 1957
[...] parów przecinający dolinkę zmienił się w rwący, głęboki potok; woda zmywała wszystko, co napotkała na drodze.
źródło: NKJP: (rk); Zabawne i nie, Dziennik Bałtycki, 2004-02-06
Ścieżka co chwila znikała w głębokich parowach zarośniętych paprociami, grząskich i zasypanych zwałami gnijącego drewna.
źródło: NKJP: Maciej Kuczyński: Czeluść, 1972
Wokół niego ścieliła się teraz olbrzymia pustynia drobnych pagórków, parowów i wzgórz z góry przypominających wielką, chropowatą taflę mlecznego szkła.
źródło: NKJP: Jerzy Gotowała: Najkrócej żyją motyle: lotnictwo rozpoznawcze wciąż niezbędne, 1996
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. parów
parowy
D. parowu
parowów
C. parowowi
parowom
B. parów
parowy
N. parowem
parowami
Ms. parowie
parowach
W. parowie
parowy
-
psł. parovъ 'to, co wyryte (np. przez wodę), rów, jar'
Forma prasłowiańska od przedrostkowego czasownika *poryti 'poryć, zryć' z właściwą archaicznym derywatom zamianą czasownikowego przedrostka *po- przez rzeczownikowy przedrostek *pa- oraz archaiczną wymianą *y > *ov; zob. ryć , rów