-
2.
książk. przestać być związanym z religią czy instytucjami religijnymi -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Religia – kościół -
synonimy: zeświecczyć się
zlaicyzować się
zsekularyzować się
-
Przedsiębiorca uważa, że napominania prymasa są bezcelowe, bo wigilijny obyczaj zeświecczał tak bardzo, że nie można go już łączyć wyłącznie z religią i wiarą. Jak traktujemy świąteczną tradycję, to prywatna sprawa każdego z nas.
źródło: Joanna Jakubowska: Sprawa sumienia, 15-12-2003, (nto.pl)
Z roku na rok stroje komunijne stają się skromniejsze. To presja księży i katechetów, a także niektórych rodziców, którzy nie chcą dopuścić do całkowitego zeświecczenia tej uroczystości.
źródło: NKJP: Drogo i uroczyście, Dziennik Polski, 2003-05-15
Do tego wszystkiego dochodzi niespotykana w dziejach naszego narodu sekularyzacja życia codziennego oraz prawie całkowite zeświecczenie mediów publicznych i komercyjnych.
źródło: NKJP: Stefan: Ojczyzna polszczyzna, Gazeta Radomszczańska, 2009-06-17
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. zeświecczeję
zeświecczejemy
2 os. zeświecczejesz
zeświecczejecie
3 os. zeświecczeje
zeświecczeją
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. zeświecczałem
+(e)m zeświecczał
zeświecczałam
+(e)m zeświecczała
zeświecczałom
+(e)m zeświecczało
zeświecczeliśmy
+(e)śmy zeświecczeli
zeświecczałyśmy
+(e)śmy zeświecczały
2 os. zeświecczałeś
+(e)ś zeświecczał
zeświecczałaś
+(e)ś zeświecczała
zeświecczałoś
+(e)ś zeświecczało
zeświecczeliście
+(e)ście zeświecczeli
zeświecczałyście
+(e)ście zeświecczały
3 os. zeświecczał
zeświecczała
zeświecczało
zeświecczeli
zeświecczały
bezosobnik: zeświecczano
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. zeświecczejmy
2 os. zeświecczej
zeświecczejcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. zeświecczałbym
bym zeświecczał
zeświecczałabym
bym zeświecczała
zeświecczałobym
bym zeświecczało
zeświecczelibyśmy
byśmy zeświecczeli
zeświecczałybyśmy
byśmy zeświecczały
2 os. zeświecczałbyś
byś zeświecczał
zeświecczałabyś
byś zeświecczała
zeświecczałobyś
byś zeświecczało
zeświecczelibyście
byście zeświecczeli
zeświecczałybyście
byście zeświecczały
3 os. zeświecczałby
by zeświecczał
zeświecczałaby
by zeświecczała
zeświecczałoby
by zeświecczało
zeświecczeliby
by zeświecczeli
zeświecczałyby
by zeświecczały
bezosobnik: zeświecczano by
bezokolicznik: zeświecczeć
imiesłów przysłówkowy uprzedni: zeświecczawszy
gerundium: zeświecczenie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. zeświecczenie
zeświecczenia
D. zeświecczenia
zeświecczeń
C. zeświecczeniu
zeświecczeniom
B. zeświecczenie
zeświecczenia
N. zeświecczeniem
zeświecczeniami
Ms. zeświecczeniu
zeświecczeniach
W. zeświecczenie
zeświecczenia
odpowiednik aspektowy: świecczeć
-