-
1.
książk. przestać wyznawać jakąś religię -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Religia – kościół -
synonimy: zeświecczyć się
zsekularyzować się
-
Czuwanie organizuje się tej nocy, by zupełnie nie zeświecczeć i by lepiej przeżyć wejście w nowy rok. Przypominamy, że czas - miesiące, lata - to dar Pana Boga - wyjaśnia.
źródło: NKJP: Wspólne czuwanie, Dziennik Polski, 2002-12-31
Mimo swojego wykształcenia to jednak otoczenie, w którym przebywał, miało na niego znaczący wpływ i można powiedzieć, że zeświecczał. Chodziły głosy, że jego dzieła są amoralne, jednak o ich amoralności opowiem za chwilę.
źródło: Internet: sztukater.pl
Gdy zapytałem w sieci, w czyim to imieniu wszczęto tę kampanię, bo przecież nie Kościoła, jedna pani napisała mi tak: „Daj pan spokój. Panie, Boga należy słuchać bardziej niż Watykanu czy episkopatu, jeśli zeświecczeli i upadli, a tak jest”.
źródło: Franciszek Kucharczak: Katolicki protestantyzm, 15-10-2020, (gosc.pl)
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. zeświecczeję
zeświecczejemy
2 os. zeświecczejesz
zeświecczejecie
3 os. zeświecczeje
zeświecczeją
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. zeświecczałem
+(e)m zeświecczał
zeświecczałam
+(e)m zeświecczała
zeświecczałom
+(e)m zeświecczało
zeświecczeliśmy
+(e)śmy zeświecczeli
zeświecczałyśmy
+(e)śmy zeświecczały
2 os. zeświecczałeś
+(e)ś zeświecczał
zeświecczałaś
+(e)ś zeświecczała
zeświecczałoś
+(e)ś zeświecczało
zeświecczeliście
+(e)ście zeświecczeli
zeświecczałyście
+(e)ście zeświecczały
3 os. zeświecczał
zeświecczała
zeświecczało
zeświecczeli
zeświecczały
bezosobnik: zeświecczano
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. zeświecczejmy
2 os. zeświecczej
zeświecczejcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. zeświecczałbym
bym zeświecczał
zeświecczałabym
bym zeświecczała
zeświecczałobym
bym zeświecczało
zeświecczelibyśmy
byśmy zeświecczeli
zeświecczałybyśmy
byśmy zeświecczały
2 os. zeświecczałbyś
byś zeświecczał
zeświecczałabyś
byś zeświecczała
zeświecczałobyś
byś zeświecczało
zeświecczelibyście
byście zeświecczeli
zeświecczałybyście
byście zeświecczały
3 os. zeświecczałby
by zeświecczał
zeświecczałaby
by zeświecczała
zeświecczałoby
by zeświecczało
zeświecczeliby
by zeświecczeli
zeświecczałyby
by zeświecczały
bezosobnik: zeświecczano by
bezokolicznik: zeświecczeć
imiesłów przysłówkowy uprzedni: zeświecczawszy
gerundium: zeświecczenie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. zeświecczenie
zeświecczenia
D. zeświecczenia
zeświecczeń
C. zeświecczeniu
zeświecczeniom
B. zeświecczenie
zeświecczenia
N. zeświecczeniem
zeświecczeniami
Ms. zeświecczeniu
zeświecczeniach
W. zeświecczenie
zeświecczenia
-