zruszczyć się

  • książk.  przyjąć język, kulturę, obyczajowość rosyjską, nie będąc z pochodzenia Rosjaninem
  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Przynależność i podział terytorialny

    państwa, miasta, obszary geograficzne


    CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Język

    języki świata

  • [...] zruszczył się dopiero i przeszedł na prawosławie niedługo przed przyjęciem święceń na popa w Chełmie Lubelskim, w kuźni prawosławia.

    źródło: NKJP: Jerzy Starnawski: Wśród piewców męczeństwa Ziemi Chełmskiej, 2000

    Gdyby [...] Litwa przyjęła [...] chrześcijaństwo wschodnie, z jego łatwym do opanowania słowiańskim pismem, zruszczyłaby się cała i szybko; bariera niedostępnej łaciny uratowała język ludu litewskiego przed zatratą.

    źródło: NKJP: Stefan Bratkowski: Historia, Gazeta Wyborcza, 1998-06-05

  • część mowy: czasownik

    aspekt: dokonany

    Tryb oznajmujący

    Czas przyszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. zruszczę się
    zruszczymy się
    2 os. zruszczysz się
    zruszczycie się
    3 os. zruszczy się
    zruszczą się

    Czas przeszły

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. zruszczyłem się
    +(e)m się zruszczył
    zruszczyłam się
    +(e)m się zruszczyła
    zruszczyłom się
    +(e)m się zruszczyło
    zruszczyliśmy się
    +(e)śmy się zruszczyli
    zruszczyłyśmy się
    +(e)śmy się zruszczyły
    2 os. zruszczyłeś się
    +(e)ś się zruszczył
    zruszczyłaś się
    +(e)ś się zruszczyła
    zruszczyłoś się
    +(e)ś się zruszczyło
    zruszczyliście się
    +(e)ście się zruszczyli
    zruszczyłyście się
    +(e)ście się zruszczyły
    3 os. zruszczył się
    zruszczyła się
    zruszczyło się
    zruszczyli się
    zruszczyły się

    bezosobnik: zruszczono się

    Tryb rozkazujący

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    1 os. zruszczmy się
    2 os. zruszcz się
    zruszczcie się

    Tryb warunkowy

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    m ż n mo -mo
    1 os. zruszczyłbym się
    bym się zruszczył
    zruszczyłabym się
    bym się zruszczyła
    zruszczyłobym się
    bym się zruszczyło
    zruszczylibyśmy się
    byśmy się zruszczyli
    zruszczyłybyśmy się
    byśmy się zruszczyły
    2 os. zruszczyłbyś się
    byś się zruszczył
    zruszczyłabyś się
    byś się zruszczyła
    zruszczyłobyś się
    byś się zruszczyło
    zruszczylibyście się
    byście się zruszczyli
    zruszczyłybyście się
    byście się zruszczyły
    3 os. zruszczyłby się
    by się zruszczył
    zruszczyłaby się
    by się zruszczyła
    zruszczyłoby się
    by się zruszczyło
    zruszczyliby się
    by się zruszczyli
    zruszczyłyby się
    by się zruszczyły

    bezosobnik: zruszczono by się

    bezokolicznik: zruszczyć się

    imiesłów przysłówkowy uprzedni: zruszczywszy się

    gerundium: zruszczenie się

    odpowiednik aspektowy: ruszczyć się

CHRONOLOGIZACJA:
1828, Dziennik Warszawski, nr 34, polona.pl
Data ostatniej modyfikacji: 19.07.2021