filuteria

Mieściła się także w tym tryptyku autobiograficzno-somatyczna kpina i filuteria.

źródło: Twórczość - Tom 27, 1971 (books.google.pl)

A wiemy skądinąd, iż nie była obca nestorowi sztuki sentymentalno-rokokowej i w tej tragicznej dobie iskierka filuterii. „Obok statecznych trzymały się nadal Karpińskiego wiersze płoche. [...]”

źródło: Nowe książki, 1979 (books.google.pl)

Nie ma w niej owego majestatu piękności, jaki podziwiamy w jej typach starożytnych, ale za to jest owa kokieteryjność i filuteria, owa świadomość swych wdzięków, bez której zapewne Wenus nowożytna istnieć nie może [...].

źródło: Posągi i ludzie: antologia tekstów o rzeźbie, 1815-1889, Tom 1,Część 2, 1993 (books.google.pl)

Poszum zachwytu przechodził przez salę, bo tyle było maestrii w tym pytaniu, tyle uroczego szelmostwa w wyrazie, tyle filuterii w nabrzmieniu słów.

źródło: Adam Grzymała-Siedlecki: Świat aktorski moich czasów, 1973