wkoleić - Wielki słownik języka polskiego PAN

spowodować wpasowanie kół pojazdu do szyn

CZŁOWIEK I TECHNIKA

Transport

transport lądowy

antonimy:

wykoleić

	Naszym zadaniem było zidentyfikowanie zagrożenia, uszczelnienie cysterny, wyznaczenie strefy bezpiecznej ewakuacji ludności, zabezpieczenie dróg dojazdowych i wkolejenie wagonów na tory [...]. źródło: NKJP: Urszula Drozd: Tylko ćwiczenia, Gazeta Wrocławska, 2001-10-04
	Niedaleko Nowej Soli (województwo lubuskie) w wyniku wypadku wykoleiła się lokomotywa pociągu PKP IC. Kiedy służbom udało się wkoleić lokomotywę, jej silnik zaczął działać i wprawił ją w ruch. źródło: Internet: fakt.pl
	Uszkodzony został słup oraz sieć trakcyjna. Pracownicy Kolejowego Ratownictwa Technicznego w obecności strażaków wkoleili wagon na właściwy tor. źródło: Internet: cowkrakowie.pl
	Pociąg wykoleił się we wtorek około godz. 20. Ale wciąż nie udało się z powrotem ustawić go na torach. - Wkoleiliśmy już cztery wagony. Do godziny 15 powinny się zakończyć wszystkie prace [...]. źródło: Internet: mag: W Wałbrzychu wykoleił się pociąg, 2007, (wroclaw.wyborcza.pl)

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wkoleiłem +(e)m wkoleił	wkoleiłam +(e)m wkoleiła	wkoleiłom +(e)m wkoleiło	wkoleiliśmy +(e)śmy wkoleili	wkoleiłyśmy +(e)śmy wkoleiły
2 os.	wkoleiłeś +(e)ś wkoleił	wkoleiłaś +(e)ś wkoleiła	wkoleiłoś +(e)ś wkoleiło	wkoleiliście +(e)ście wkoleili	wkoleiłyście +(e)ście wkoleiły
3 os.	wkoleił	wkoleiła	wkoleiło	wkoleili	wkoleiły

bezosobnik: wkolejono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wkolejmy
2 os.	wkolej	wkolejcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wkoleiłbym bym wkoleił	wkoleiłabym bym wkoleiła	wkoleiłobym bym wkoleiło	wkoleilibyśmy byśmy wkoleili	wkoleiłybyśmy byśmy wkoleiły
2 os.	wkoleiłbyś byś wkoleił	wkoleiłabyś byś wkoleiła	wkoleiłobyś byś wkoleiło	wkoleilibyście byście wkoleili	wkoleiłybyście byście wkoleiły
3 os.	wkoleiłby by wkoleił	wkoleiłaby by wkoleiła	wkoleiłoby by wkoleiło	wkoleiliby by wkoleili	wkoleiłyby by wkoleiły

bezosobnik: wkolejono by

bezokolicznik: wkoleić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wkoleiwszy

gerundium: wkolejenie

imiesłów przymiotnikowy bierny: wkolejony

odpowiednik aspektowy: wkolejać

+

wkoleić

+

CO