zauroczyć się - Wielki słownik języka polskiego PAN

Definicja

3.

zachwycić się czymś bezkrytycznie

Kwalifikacja tematyczna

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

emocje i uczucia

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

Relacje znaczeniowe

hiperonimy:

zachwycić się

Połączenia

zauroczyć się historią, pięknem czegoś

Cytaty

Jednakże, mogę powiedzieć, że już pierwsze słowa wywiadu sprawiły, iż zauroczyłam się osobą profesora Vetulaniego. Bo czym jest tak naprawdę ta książka, jeśli nie bardzo ciekawym wywiadem z arcyciekawym człowiekiem?

źródło: Internet: wimbp.rzeszow.pl

[...] Patrycja zauroczyła się w Rzymie i postanowiła zrobić wszystko, by tu wrócić.

źródło: Internet: mammarzenie.org

Już w sobotę wieczór chiński, w roli głównej kwartet Con Amabile, czyli z wdziękiem. [...] Zauroczę się, czy też nie, zobaczymy…

źródło: Renata Ochwat: Filary to nie tylko jazz, 2016-02-02 (echogorzowa.pl)

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	zauroczę się	zauroczymy się
2 os.	zauroczysz się	zauroczycie się
3 os.	zauroczy się	zauroczą się

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zauroczyłem się +(e)m się zauroczył	zauroczyłam się +(e)m się zauroczyła	zauroczyłom się +(e)m się zauroczyło	zauroczyliśmy się +(e)śmy się zauroczyli	zauroczyłyśmy się +(e)śmy się zauroczyły
2 os.	zauroczyłeś się +(e)ś się zauroczył	zauroczyłaś się +(e)ś się zauroczyła	zauroczyłoś się +(e)ś się zauroczyło	zauroczyliście się +(e)ście się zauroczyli	zauroczyłyście się +(e)ście się zauroczyły
3 os.	zauroczył się	zauroczyła się	zauroczyło się	zauroczyli się	zauroczyły się

bezosobnik: zauroczono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zauroczmy się
2 os.	zaurocz się	zauroczcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zauroczyłbym się bym się zauroczył	zauroczyłabym się bym się zauroczyła	zauroczyłobym się bym się zauroczyło	zauroczylibyśmy się byśmy się zauroczyli	zauroczyłybyśmy się byśmy się zauroczyły
2 os.	zauroczyłbyś się byś się zauroczył	zauroczyłabyś się byś się zauroczyła	zauroczyłobyś się byś się zauroczyło	zauroczylibyście się byście się zauroczyli	zauroczyłybyście się byście się zauroczyły
3 os.	zauroczyłby się by się zauroczył	zauroczyłaby się by się zauroczyła	zauroczyłoby się by się zauroczyło	zauroczyliby się by się zauroczyli	zauroczyłyby się by się zauroczyły

bezosobnik: zauroczono by się

bezokolicznik: zauroczyć się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zauroczywszy się

gerundium: zauroczenie się

rodzaj gramatyczny: dk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	zauroczenie się	zauroczenia się
D.	zauroczenia się	zauroczeń się
C.	zauroczeniu się	zauroczeniom się
B.	zauroczenie się	zauroczenia się
N.	zauroczeniem się	zauroczeniami się
Ms.	zauroczeniu się	zauroczeniach się
W.	zauroczenie się	zauroczenia się

odpowiednik aspektowy: uroczyć się

Składnia

	+	zauroczyć się	+	(KIM/CZYM)
	+	zauroczyć się	+	(w KIM/CZYM)

Pochodzenie

Zob. urok