-
1.
muz. budowa wielogłosowego utworu muzycznego charakteryzująca się tym, że jeden głos prowadzi główną melodię, a pozostałe tworzą dla niej akompaniament -
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność artystyczna człowieka
muzyka -
synonimy: homofonia
antonimy: polifonia
polifoniczność
-
Orkiestrowy jazz wiązał się z homofonicznością formy muzycznej, rozwinięciem instrumentacji i położeniem większego nacisku na konkretną kompozycję. Zrywał z formą obszernej improwizacji na rzecz ułożonego, opartego na riffie aranżu.
źródło: Internet: dogramofonu.pl
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. homofoniczność
homofoniczności
D. homofoniczności
homofoniczności
C. homofoniczności
homofonicznościom
B. homofoniczność
homofoniczności
N. homofonicznością
homofonicznościami
Ms. homofoniczności
homofonicznościach
W. homofoniczności
homofoniczności
Inne uwagi
Zwykle lp
-