łasić się - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

pot. pejorat. ulegać chęci posiadania lub robienia czegoś ze względu na to, że jakiś przedmiot, okoliczność lub działanie uważa się za atrakcyjne

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

Plagą jest pozostawianie w autach cennych przedmiotów, na które łaszą się młodzi ludzie.

źródło: NKJP: Jan Falkowski: Skok na radio, Gazeta Wrocławska, 2002-04-16

Często łasząc się na zakup po atrakcyjnie niskich cenach, trafia się na bubel, który psuje się po miesiącu.

źródło: NKJP: Danuta Żuchowska: Z muzyką w uszach, Wieczór Wybrzeża, 2000-08-05

[...] praca w uzdrowisku to ciężki kawałek chleba. Prezes [...] nie sądzi, aby ktoś się łasił na trudną posadę.

źródło: NKJP: Leszek Kosiorowski, Konrad Przezdzięk: Czystka nadchodzi?, Gazeta Wrocławska, 2001-11-16

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	łasiłem się +(e)m się łasił	łasiłam się +(e)m się łasiła	łasiłom się +(e)m się łasiło	łasiliśmy się +(e)śmy się łasili	łasiłyśmy się +(e)śmy się łasiły
2 os.	łasiłeś się +(e)ś się łasił	łasiłaś się +(e)ś się łasiła	łasiłoś się +(e)ś się łasiło	łasiliście się +(e)ście się łasili	łasiłyście się +(e)ście się łasiły
3 os.	łasił się	łasiła się	łasiło się	łasili się	łasiły się

bezosobnik: łaszono się

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę się łasił będę się łasić	będę się łasiła będę się łasić	będę się łasiło będę się łasić	będziemy się łasili będziemy się łasić	będziemy się łasiły będziemy się łasić
2 os.	będziesz się łasił będziesz się łasić	będziesz się łasiła będziesz się łasić	będziesz się łasiło będziesz się łasić	będziecie się łasili będziecie się łasić	będziecie się łasiły będziecie się łasić
3 os.	będzie się łasił będzie się łasić	będzie się łasiła będzie się łasić	będzie się łasiło będzie się łasić	będą się łasili będą się łasić	będą się łasiły będą się łasić

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		łaśmy się
2 os.	łaś się	łaście się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	łasiłbym się bym się łasił	łasiłabym się bym się łasiła	łasiłobym się bym się łasiło	łasilibyśmy się byśmy się łasili	łasiłybyśmy się byśmy się łasiły
2 os.	łasiłbyś się byś się łasił	łasiłabyś się byś się łasiła	łasiłobyś się byś się łasiło	łasilibyście się byście się łasili	łasiłybyście się byście się łasiły
3 os.	łasiłby się by się łasił	łasiłaby się by się łasiła	łasiłoby się by się łasiło	łasiliby się by się łasili	łasiłyby się by się łasiły

bezosobnik: łaszono by się

bezokolicznik: łasić się

imiesłów przysłówkowy współczesny: łasząc się

gerundium: łaszenie się

imiesłów przymiotnikowy czynny: łaszący się

odpowiednik aspektowy: połasić się

+

łasić się

+

na CO

płn. psł. *lasiti sę 'przymilać się, schlebiać; łakomić się'

z płn. psł. *lasъ 'łakomy, chciwy, pożądliwy'