-
daw.
łagodne potraktowanie pokonanego przeciwnika na wojnie, niezabijanie go
-
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Wojsko i wojna
czynności, przedmioty, miejsca związane z wojskiem i wojną
-
|
Bój toczył się w ciemnościach i złowrogiej ciszy. Nikt już nim nie kierował - nikt o pardon nie prosił.
źródło: NKJP: Internet (forum. historia.org.pl)
|
|
Cesarz natomiast miał na głowie specjalny hełm: orzeł błyszczący na niebieskim tle. Mówił o wielkich zadaniach, o okrutnym wrogu. Jego słowa porywały. Powiedział: - Jak już będziecie na miejscu, to wiedzcie: nie ma pardonu, nie bierze się jeńców...
źródło: NKJP: Moje stulecie (tłum. Sławomir Błaut), Dziennik Bałtycki, 1999-10-12
|
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
m3
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
| M. |
pardon
|
pardony
|
|
| D. |
pardonu
|
pardonów
|
|
| C. |
pardonowi
|
pardonom
|
|
| B. |
pardon
|
pardony
|
|
| N. |
pardonem
|
pardonami
|
|
| Ms. |
pardonie
|
pardonach
|
|
| W. |
pardonie
|
pardony
|
|
Inne uwagi
Zwykle lp
-
CHRONOLOGIZACJA:
1 połowa XVII w.,
Kart XVII-XVIII
Data ostatniej modyfikacji: 26.10.2021