przenicować się - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

książk. ulec znacznej przemianie, w której wyniku powstaje coś przeciwstawnego, odwrotnego względem pierwotnego stanu rzeczy

ATEMATYCZNY

hiperonimy:

zmienić się

	W ciągu niewiarygodnie krótkiego czasu jego życie przenicowało się, i to kilkakrotnie. Nie tylko spotkał smoka (i przeżył to spotkanie), ale w dodatku stworzenie zaproponowało coś, o czym kaleki Tkacz Iluzji nie śmiał nawet pomarzyć. źródło: NKJP: Ewa Białołęcka: Naznaczeni błękitem, 2005
	Wojna była jednym wielkim zaprzeczeniem. Zaprzeczeniem wszystkiego, co wiedziałem, w co wierzyłem, czemu ufałem i czego byłem absolutnie pewnym. Wszystkie najświętsze kryteria przenicowały się, pewniki zaczęły znaczyć coś zupełnie innego. źródło: NKJP: Tomasz Domaniewski: Niedaleko od prawdy, 1975
	[...] to właśnie są chyba takie wieszcze zdania, co najlepiej widać z perspektywy tych kilkunastu lat, kiedy nasz świat tak gruntownie się przenicował. źródło: NKJP: Adam Michnik, Józef Tischner, Jacek Żakowski: Między Panem a Plebanem, 1995
	Czy to szanowny kolega się przenicował w inteligentnego inaczej? źródło: Internet: gowork.pl
	[...] właśnie przenicował się na narodowca. źródło: Internet: wiadomosci.dziennik.pl

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przenicowałem się +(e)m się przenicował	przenicowałam się +(e)m się przenicowała	przenicowałom się +(e)m się przenicowało	przenicowaliśmy się +(e)śmy się przenicowali	przenicowałyśmy się +(e)śmy się przenicowały
2 os.	przenicowałeś się +(e)ś się przenicował	przenicowałaś się +(e)ś się przenicowała	przenicowałoś się +(e)ś się przenicowało	przenicowaliście się +(e)ście się przenicowali	przenicowałyście się +(e)ście się przenicowały
3 os.	przenicował się	przenicowała się	przenicowało się	przenicowali się	przenicowały się

bezosobnik: przenicowano się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		przenicujmy się
2 os.	przenicuj się	przenicujcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	przenicowałbym się bym się przenicował	przenicowałabym się bym się przenicowała	przenicowałobym się bym się przenicowało	przenicowalibyśmy się byśmy się przenicowali	przenicowałybyśmy się byśmy się przenicowały
2 os.	przenicowałbyś się byś się przenicował	przenicowałabyś się byś się przenicowała	przenicowałobyś się byś się przenicowało	przenicowalibyście się byście się przenicowali	przenicowałybyście się byście się przenicowały
3 os.	przenicowałby się by się przenicował	przenicowałaby się by się przenicowała	przenicowałoby się by się przenicowało	przenicowaliby się by się przenicowali	przenicowałyby się by się przenicowały

bezosobnik: przenicowano by się

bezokolicznik: przenicować się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: przenicowawszy się

gerundium: przenicowanie się

+

przenicować się

+

(na KOGO/CO | w KOGO/CO)