bezpostaciowy

Symbole odsyłają nie do zmysłowych rzeczy, lecz do bezpostaciowej transcendencji, ich znaczenie jest abstrakcyjne, a ich ekspresja zasadza się na impresji, tj. wywoływaniu poczucia fundamentalnej tajemnicy.

źródło: NKJP: Maria Zowisło: Między reliktem a archetypem. Krytyka rozumu mitologicznego, 2006

Myślę, że Heidegger chciał tymi słowami przekazać pewną podstawową intuicję: mogę być, mogę siebie zrozumieć i zrozumieć świat, tylko pojmując siebie i świat w pierwotnej jedności. Jedność nie w sensie jakiegoś bezpostaciowego konglomeratu, lecz jedność zasady i natury istnienia pozwalającej widzieć człowieka jako ważny, znaczący, ale nie jedyny element wszechświata.

źródło: NKJP: Mirosław Piróg: Od nowej fizyki do ekologii, Zielone Brygady. Pismo Ekologów, 1991-02-01

Sformułowania monoteistyczne pojawiają się już w Wedach [...] istnieje tam, obok antropomorficznych dewów porównywanych czasem z bóstwami greckimi czy germańskimi, doktryna jedynego bezpostaciowego Boga zwanego Brahmanem.

źródło: NKJP: Internet