obyczajność
-
przest. zespół powszechnie akceptowanych zasad zachowania uznawanego za moralne
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Ocena i wartościowanie
prawdy i wartości życiowe
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
zwroty grzecznościowe i zachowania akceptowane społecznie -
Do pomieszczeń przestrzeni prywatnej pozwalających na izolację (przynajmniej czasową) należała sypialnia, do której od 2. poł. XIX w. nie miały wstępu - pod groźbą naruszenia obyczajności - osoby spoza kręgu domowników i służby.
źródło: NKJP: Andrzej Chwalba: Obyczaje w Polsce: od średniowiecza do czasów współczesnych, 2004
Czujni, komunistyczni wychowawcy dbali także o obyczajność mieszkańców miast i wsi. Obowiązywała purytańska skromność. Za odstawanie od obowiązujących norm mogli za karę nie przyjąć na studia, wcielić do karnego wojska.
źródło: NKJP: Marek Nowakowski: Powidoki, 2010
Dzisiaj mówił o tym, że język polityki zazwyczaj nie ma nic wspólnego z obyczajnością . Moralność w polityce jest według niego wizją harmonijnego trwania ludzi w zbiorowości.
źródło: NKJP: Helena Zaworska: Czy straciliśmy cnotę, Gazeta Wyborcza, 1995-10-25
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. obyczajność
obyczajności
D. obyczajności
obyczajności
C. obyczajności
obyczajnościom
B. obyczajność
obyczajności
N. obyczajnością
obyczajnościami
Ms. obyczajności
obyczajnościach
W. obyczajności
obyczajności
Inne uwagi
Zwykle lp
-