-
1.
książk. gęsta, niska trawa pokrywająca jakiś teren -
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat roślin
rośliny leśne i łąkowe -
hiperonimy: trawa
-
- gęsta, miękka; górska murawa
-
Wśród zieloności traw, w wysokogórskich murawach i na kamienistych zboczach można już dostrzec złocistożółte kwiaty kuklika górskiego (Geum montanum).
źródło: NKJP: Jolanta Flach: Kwitnące Tatry, Tygodnik Podhalański, 1997-23
Zroszona murawa moczyła pantofelki. Więc może zrzucić je i tańczyć boso?
źródło: NKJP: Wojciech Żukrowski: Za kurtyną mroku. Zabawa w chowanego, 1995
Tam, na zielonej murawie, śród owiec, szła kłótnia dziecięca o piłkę ze świńskiego pęcherza.
źródło: NKJP: Leopold Buczkowski: Czarny potok, 1986
Polanę ze wstęgami dymu i zdeptaną, oszronioną murawą zostawili za sobą.
źródło: NKJP: Piotr Siemion: Finimondo : komedia romantyczna, 2004
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. murawa
murawy
D. murawy
muraw
C. murawie
murawom
B. murawę
murawy
N. murawą
murawami
Ms. murawie
murawach
W. murawo
murawy
-
Urzeczownikowiona forma rodzaju żeńskiego przymiotnika *muravъ, utworzonego od prasłowiańskiego rzeczownika *mura / *murъ 'coś ciemnego' (Bor)