zaakceptować - Wielki słownik języka polskiego PAN

4.

uznać czyjąś obecność i czyjeś zalety w jakimś środowisku

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Relacje międzyludzkie

określenia relacji międzyludzkich

	To był naprawdę przypadek. Jako czternastolatek - wtedy bowiem szukałem kontaktu powołaniowego - dostałem adres do jezuitów w Nowym Sączu. Jezuici potraktowali mnie życzliwie, zaakceptowali. Ot, cała tajemnica. źródło: NKJP: Józef Augustyn: Rozmowy o księżach rodzinie i życiu duchowym, 2010
	Olga nie mogła nie zauważyć, że jej nowy znajomy to młody człowiek z problemami. Przyjęła go zatem pod swoje skrzydła i zaakceptowała. W jej charakterze było coś, co niezmiennie popychało ją w stronę tego rodzaju nieudaczników. źródło: NKJP: Maria Rostworowska: Portret za mgłą opowieść o Oldze Boznańskiej, 2003
	Trudno bowiem zrozumieć, jak w kraju, w którym katolicy są większością, mogło dojść do przejęcia całej władzy w państwie przez „opcję ideową niemożliwą do zaakceptowania przez ludzi wierzących” (z komunikatu Episkopatu). źródło: NKJP: Józef Tischner: W krainie schorowanej wyobraźni, 1998
	Nadal panują odwieczne animozje miedzy Krakowem a Warszawą, a jednak warszawiak został zaakceptowany pod Wawelem. źródło: NKJP: Janusz Miliszkiewicz: Przygoda bycia Polakiem, 2007

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zaakceptowałem +(e)m zaakceptował	zaakceptowałam +(e)m zaakceptowała	zaakceptowałom +(e)m zaakceptowało	zaakceptowaliśmy +(e)śmy zaakceptowali	zaakceptowałyśmy +(e)śmy zaakceptowały
2 os.	zaakceptowałeś +(e)ś zaakceptował	zaakceptowałaś +(e)ś zaakceptowała	zaakceptowałoś +(e)ś zaakceptowało	zaakceptowaliście +(e)ście zaakceptowali	zaakceptowałyście +(e)ście zaakceptowały
3 os.	zaakceptował	zaakceptowała	zaakceptowało	zaakceptowali	zaakceptowały

bezosobnik: zaakceptowano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zaakceptujmy
2 os.	zaakceptuj	zaakceptujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zaakceptowałbym bym zaakceptował	zaakceptowałabym bym zaakceptowała	zaakceptowałobym bym zaakceptowało	zaakceptowalibyśmy byśmy zaakceptowali	zaakceptowałybyśmy byśmy zaakceptowały
2 os.	zaakceptowałbyś byś zaakceptował	zaakceptowałabyś byś zaakceptowała	zaakceptowałobyś byś zaakceptowało	zaakceptowalibyście byście zaakceptowali	zaakceptowałybyście byście zaakceptowały
3 os.	zaakceptowałby by zaakceptował	zaakceptowałaby by zaakceptowała	zaakceptowałoby by zaakceptowało	zaakceptowaliby by zaakceptowali	zaakceptowałyby by zaakceptowały

bezosobnik: zaakceptowano by

bezokolicznik: zaakceptować

imiesłów przysłówkowy uprzedni: zaakceptowawszy

gerundium: zaakceptowanie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: zaakceptowany

odpowiednik aspektowy: akceptować

Rz osobowy

+

zaakceptować

+

KOGO

Od: akceptować